پدر مادر و معلم، حق ندارند مشق هاى کودک را پاره کنند. اگر کودک بد خط یا نامنظم می نویسد، شاید خسته یا گرسنه است یا شرایط محیطى و زمانى مناسبى ندارد. پس شرایط را تغییر دهید و او را تشویق و ترغیب به بهتر نوشتن کنید، یا مثلا بگویید: اگر تا ساعت شش تمام شد نیم ساعت بیشتر با هم بازى می کنیم.

ولى هرگز هرگز مشق هایش را پاره نکنید، زیرا او براى آن ها زحمت کشیده، وقت و انرژى گذاشته است. مثل این است که همسرتان غذایى که شما پخته اید را دور بریزد و بگوید؛ من این غذا را دوست ندارم، یک غذاى دیگر بپز. به حریم هاى شخصى همدیگر احترام بگذاریم.

در میان مهارت‌های تحصیلی پایه، نوشتن ملموس‌ ترین مهارت نام گرفته است. تفاوت نوشتن با سایر مهارت‌های ارتباطی این است که نوشتن سندی کتبی از خود به جای می‌گذارد و جزء مهارت‌های ظریف حرکتی است. می‌گویند خط هر کسی نشانه‌ ای از روح او را در خود دارد و هر کسی را می‌توان از خط او شناخت. برای این‌که دانش‌آموز بتواند نوشتن را به نحو احسن انجام دهد لازم است شرایطی برای نوشتن داشته باشد. این شرایط عبارت‌اند از:

۱- از رشد ذهنی کافی برخوردار باشد

۲- انگیزه کافی داشته باشد

۳- از علاقه کافی برخوردار باشد

۴- بین چشم و دست هماهنگی باشد

۵- هماهنگی حرکتی داشته باشد

۶- توانایی تطبیق بدن با فضای اطراف را داشته باشد

۷- مفهوم نوشتن از راست به چپ را بداند

گاهی بدخطی، ریشه ای خانوادگی دارد. اغلب کودکان خانواده های به هم ریخته و بی توجه، که به نوعی دچار محرومیت فرهنگی و اجتماعی هستند، به دلیل کم توجهی و گاهی حتی بی توجهی والدینشان دچار بدخطی شده و حتی نسبت به انجام تکالیف روزانه تحصیلی خود بسیار بی میل و رغبت عمل می کنند.

در واقع در این حالت، ریشه بدخطی کودک به آسیب های عاطفی ناشی از یک خانواده از هم گسیخته بر می گردد. و فرهنگی زندگی می کند، هنگام انجام تکالیفش مورد تشویق و توجه والدین و اطرافیان قرار می گیرد، ول باز هم دچار معضل بدخطی است. در چنین مواقعی بهتر است به دنبال ریشه این معضل در جای دیگری به جز خانواده بگردیم.

گاهی کودک به خاطر اضطراب، ترس از محیط مدرسه یا مربیان آن، سعی می کند با سرعت تکالیفش را انجام دهد و خود را از نظر ذهنی، از فضای مدرسه جدا کند. تند نوشتن تکالیف، باعث می شود کودک حروف را به صورت نامنسجم و ناخوانا و در نتیجه بدخط بنویسد. گاهی با کمی توجه و آرام کردن کودک، این بحران به سادگی قابل حل است.

گاهی هم علت بدخطی کودک، تندنویسی نیست؛ بلکه او هنوز قادر نیست قلم را خوب در دستش بگیرد و قدرت تحرک انگشتانش بسیار ضعیف است. گاهی چپ دست بودن کودک مزید بر علت می شود و از آن جا که افراد چپ دست بسیاری از کلمات در حال نوشتن خود را به خاطر جهت قرار گرفتن انگشتان روی حروف، به طور کامل نمی بینند، دچار بدخطی می شوند؛ البته اگر هیچ ضایعه قابل توجهی در ساختار فیزیکی و رشد انگشتان و مفاصل کودک وجود نداشته باشد حتی در صورت چپ دست بودن هم این معضل با کمی تمرین و ممارست مربیان و والدین برطرف خواهدشد.

شاید در بررسی معضل بدخطی در دوران دبستان کمترین مورد، بی توجهی یا آموزشن ندیدن خط توسط مربیان مربوطه باشد، ولی باز هم در برخی موارد مربیانی وجود دارند که با وجود تاکید بر آموزش خوشنویسی به کودکان، تنها به درس دادن صرف پرداخته و به حجم زیاد تکالیف توجه دارند و کمتر به کیفیت خط کودکان اهمیت می دهند.

با توجه به این مطلب،یکی از مهم ترین اصول آموزش خط در کودکان دبستانی،درک درست حروف و نقش آن ها در کلمات است. اگر کودکان دبستانی از شناخت و درک درستی نسبت به حروف و کلمات برخوردار باشند و در فضای مدرسه کمتر دچار اضطراب و استرس شوند، این شناخت و آرامش به همراه تشویق و همراهی والدین می تواند به خوشنویسی و دست خط زیبای آنان منجر شود.