استرس اول با ناخن جویدن یا انگشت مکیدن شروع می‌شود و بعد با رسیدن با کندن پوست لب و کندن ناخن با دندان، تشدید می‌شود. اضطراب کودکان دلایل مختلفی دارد؛ از جمله:

۱. مشاجرات والدین
۲. انتظار داشتن بیش از حد از فرزندان
۳. تأثیر رفتار هم سالان
۴. احساس کمبود محبّت

کودک وقتی احساس می‌کند که به او کم توجهی شده است و یا قرار است کس دیگری رقیب محبت اوشود، دچار استرس می‌شود. مخصوصا در شرایطی که فرزند دوم وارد خانواده می شود. در این شرایط والدین نباید به بچه ی دوم خیلی توجه کنند؛ همچنین باید در مواردی، مسؤلیت هایی از فرزند کوچکتر را به فرزند بزرگ تر بسپارند؛ مثلاً به او اجازه دهند فرزند کوچکتر را بغل کند و جلوی فرزند بزرگتر، نوزاد را ناز و نوازش نکنند.

کارهایی برای کاهش اضطراب و استرس کودک باید انجام پذیرد که والدین باید به آن ها توجه کنند؛ از جمله:

۱. پرهیز از هر گونه تنبیه بدنی کودک بزرگتر
۲. پرهیز از مقایسه کردن کودک با هم سالانش
۳. تقویت روحیه ی ایمان و خدا باوری در کودک(باتوجه به سن)
۴. رعایت تساوی در رفتار های محبت آمیز بین کودکان
۵. توجّه اطرافیان و آشنایان به هر دو کودک
۶. استفاده از رفتار های جایگزین و ایجاد سرگرمی برای انحراف ذهن کودک به مسائل دیگر
۷. آموزش کشیدن نفس عمیق به کودک در هنگام اضطراب
۸. آموزش تخلیه‌ی هیجانات، در هنگام بروز فشارهای روانی
۹. ورزش کردن و تقویت قوای جسمی کودک
۱۰. ارتباط با هم سالان