مهمانی یعنی جشن دوستی و محبت و اخلاق

رسول خدا(ص) در مهمان نوازی الگو بود. او برای پذیرایی از مهمان هر کاری می توانست انجام میداد. با دست خودش برای آنان پشتی می گذاشت. گرم و صمیمی با آنان به گفت و گو می پرداخت و در پذیرایی از مهمانان، اصلا کوتاهی نمی کرد.

وقتی تو و پدر و مادرت برای مهمانی به جایی می روید، که دوست دارید میزبان چه رفتاری با شما داشته باشد؟ اگر میزبان با دیدن شما اخم‌هایش را توی هم کند و خیلی سرد با شما حرف بزند، آیا ناراحت نمی شوید؟ اگر اصلا به شما تعارف نکند و سرگرم غذا خوردن خودش بشود، آیا دلخور نمی شوید؟ اگر موقع خداحافظی، به جای خوشرویی و ابراز محبت، با سردی شما را بدرقه کند، آیا احساس رنجش نمی کنید؟

مهمانی که به خانه ی کسی می رود، دوست دارد میزبان با خوشرویی از او استقبال کند و دوستانه و مهربانانه به پذیرایی از او بپردازد، مهمان دوست دارد که میزبانش به او احترام بگذارد و گرم و صمیمی با او به گفت وگو مشغول شود. مهمانی فقط غذادادن و غذاخوردن نیست. مهمانی یعنی جشن دوستی و محبت و اخلاق و صمیمیت.

خیلی مهمان دوست داشت و به مهمان های خود احترام فراوانی می گذاشت. او می فرمود: «هر خانه ای که مهمان وارد آن نشود، فرشتگان نیز وارد آن نمی شوند.» او درباره‌ی برکت مهمان می فرمود: «مهمان، روزی خودش را می آورد و گناهان صاحب خانه را می برد.»
رسول خدا(ص) در مهمان نوازی الگو بود. او برای پذیرایی از مهمان هر کاری می توانست انجام میداد. با دست خودش برای آنان پشتی می گذاشت. گرم و صمیمی با آنان به گفت و گو می پرداخت و در پذیرایی از مهمانان، اصلا کوتاهی نمی کرد.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما