همه می‌دانیم آن لحظات پرجاذبه و سحرآمیز اوایل زندگی مشترک، چند سال پس از آغاز زندگی زناشویی، جایگزین انس و دوستی و کسب آرامش می‌شود. انس و دوستی و آرامش، ستون‌های اساسی زندگی زناشویی هستند، اما عشق و جاذبه و لحظات شورانگیز نیز با ارزش‌اند.
روابط جنسی پایۀ بنیادین زندگی بشر و یکی از ابعاد اساسی تجربه‌های انسانی و درنتیجه زندگی خانوادگی است. روابط جنسی تنها به‌معنی تولیدمثل نیست. عشق و علاقه، تنها در روابط جنسی خلاصه نمی‌شود؛ بلکه هر دو به‌نیرویی نهفته و زیربنایی مربوط است که بر خانواده نفوذ کرده و سایه می‌افکند.
البته چنین نیست که افراد شلوغ و پرهیاهو، سرشار از عشق و علاقه سالم و افراد ساکت و آرام، فاقد آن هستند. میل به‌زندگی زناشویی هیچ ارتباطی با درون‌گرایی و یا برون‌گرایی افراد ندارد. میل‌به زندگی زناشویی با انرژی، عشق و علاقه، تمرکز، گشاده‌رویی، قاطعیت، نیروی زیستن و میل به‌زندگی توام است.
شاید این پرسش مطرح شود که پس وقتی کودکان به‌خوابیدن در ساعت معین تمایلی ندارند، چه بر سر پدر و مادر می‌آید؟ اگر شما به‌دنبال توجه به زندگی زناشویی خود و در عین حال، تدوین ساختار سالم رفتاری برای فرزندان خود باشید، در اینصورت کودکان برنامۀ منظم خواب خواهند داشت؛ زیرا هم به‌نفع شما و هم به‌نفع کودک شماست.
آنها نه اعتراض خواهند کرد و نه فریاد سر خواهند داد. آنها به‌راحتی به‌رختخواب خواهند رفت. در غیر اینصورت، درِ اتاق خواب خود را ببندید. کودکان به‌این نتیجه خواهند رسید که پدر و مادر علاوه بر زندگی کنار فرزندان‌شان، زندگی خصوصی خود را نیز دارند. آیا استثناهایی هم وجود دارد؛ مثلاً زمانی که کودک بیمار است؟ البته که چنین است.

• نشانه‌هایی در شما که نشان میدهد، زندگی زناشویی موفقی ندارید
اگر شما در دام مشکلی افتاده‌اید، در اینجا مواردی بیان می‌شود که باید به‌آنها توجه کنید. در میان هیاهوی روزمره مکث کنید و برای پنج دقیقه، به‌آرامی و سکوت، به‌ماهیت زندگی شخصی و زندگی زناشویی و مشترک خود فکر کنید.
آیا احساس رضایت می‌کنید؟ احساس کارآیی و سلامت چطر؟ آیا گاه حضور عواطف خود را احساس می‌کنید؟ هر زمان که به‌روابط خود می‌اندیشید از ژرفای ناخودآگاه‌تان، چه چیزهایی به‌گوش می‌رسد؟ آیا این نجوای درونی به‌شما می‌گوید: قبل از آنکه رابطه‌تان دچار پژمردگی بیشتر شود، زمان آن رسیده است که برای خود و همسرتان به‌فکر یک سفر تفریحی کوتاه باشید؟ یا اینکه بهتر است امشب را با همسرتان به‌سینما بروید؟ به‌خاطر داشته باشید که یکی از بهترین معیارهای سنجش سلام رابطه زناشویی ، کیفیت روابط عاشقانۀ شماست.
آگاه باشید زمانی که زن و شوهر، جایی را برای رفتن، بدون حضور کودکان نمییابند، آن زمان به‌دردسر افتاده‌اند و کودکان همواره در رختخواب، حمام، دفتر کار، اتومبیل و در طول مسافرتهای تفریحی در کنارشان خواهند بود.
آنها همواره وقتی برای شام بیرون رفته‌اید در کنار شما خواهند بود. واژۀ کلیدی در این جملات، واژۀ همواره است. البته دقیق‌تر آن است که بگوییم: بیشتر یا اغلب زمانها در کنار شما خواهند بود.
پدر و مادر خوب زمان زیادی را صرف فرزندان خود می‌کنند؛ اما در عین حال، زمان کافی نیز برای خود کنار می‌گذارند تا بدون حضور کودکان، زندگی زناشویی خود را استحکام بخشند.
• نشانه‌هایی در کودکان شما که نشان میدهد، زندگی زناشویی موفقی ندارید
فرزندانی که در واحد باروری کودک بزرگ شده‌اند، ویژگیهای مشترکی دارند که اغلب آشکار است. آنها بیشتر زمانها و نه همیشه به‌شما وابسته‌اند. این وابستگی ناشی از عجز و درماندگی و قربانی بودن نیست. بلکه رفتن به‌دانشگاه یا ورود به‌جهان (بیرون از خانه) برای آنها بسیار دشوار است.
کودک ترجیح میدهد که در خانه، یا اگر امکان داشته باشد، نزدیک خانۀ والدین خود زندگی کند. او ممکن‌است بگوید: نزدیک خانۀ والدین خود زندگی می‌کنم، زیرا عاشق خانواده هستم و میخواهم نزدیک آنها باشم.
او فرزندی است که شما را بهترین دوست خود خطاب می‌کند و به‌جای آنکه به‌دنیای بیرون قدم بگذارد و دوستان و همسری مناسب خود انتخاب کند، بیش از حد، وقتش را کنار شما می‌گذراند.
گاه این ویژگی‌ها با حد و مرزهای مغشوش نمایان می‌شود. مثل اینکه هرجا که هستید، فرزند شما نیز انجاست؛ وسایل شما، وسایل اوست. زمانی که بزرگتر می‌شود، حریصانه درصدد دانستن جزئیات زندگی خصوصی و آن قسمت از زندگی شماست که فقط به‌خودتان تعلق دارد.
آنها اطلاعات کاملی دربارۀ مسائل مالی شما دارند و دربارۀ امیدها، رؤیاها، ترس‌ها و پشیمانی شما – که برخی از آنها هم اشکالی ندارد – می‌دانند. در بعضی از خانواده‌ها، کودکان از روابط جنسی پدر و مادر نیز اگاهند؛ گویی کارشناسان زبردستی در زمینۀ ویژگیهای زندگی زناشویی والدین هستند.
وقتی واحدهای باروری کودک فرزندان را چنین بار می‌آورند، کودکان با اکراه و تردید به‌مرحلۀ بزرگسالی گام می‌نهند و در رویارویی با مسائل زناشویی یا اکراه تصمیم می‌گیرند.
گاه والدینِ آنها بر همسرشان رجحان می‌یابند که این موضوع منشاء بسیاری از اختلافها می‌شود. همچنین اگر زندگی زناشویی والدینِ این افراد، از هم گسیخته شود، این بزرگسالانِ کودک نیز دچار آشفتگی می‌شوند و یا خود را با این نابسامانی خانوادگی درگیر می‌کنند.