گوشه گیری نوجوان

انزوا طلبی و گوشه گیری از آن دسته عارضه‌ هایی است که در سال‌ های اخیر در میان نوجوانان و جوانان شیوع بیشتری پیدا کرده است. بررسی‌ ها حاکی از آن است که از هر ۱۰۰ نفر نوجوان و جوان ۷ نفر به این عارضه مبتلا هستند. این افراد از حضور در فعالیت‌ های اجتماعی […]

انزوا طلبی و گوشه گیری از آن دسته عارضه‌ هایی است که در سال‌ های اخیر در میان نوجوانان و جوانان شیوع بیشتری پیدا کرده است.
بررسی‌ ها حاکی از آن است که از هر ۱۰۰ نفر نوجوان و جوان ۷ نفر به این عارضه مبتلا هستند.
این افراد از حضور در فعالیت‌ های اجتماعی سر باز می‌ زنند و اوقات خود را به تنهایی سپری می‌ کنند.

این افراد معمولا تنهایی ترجیح می دهند و فقط با کسانی که به آن ها اعتماد کامل داشته باشند، رابطه دارند.

انزوا طلبی و گوشه گیری دلایل محتلفی دارد و نمی توان برای همه کسانی که انزوا طلب هستند، یک نسخه یکسان پیچید. برای این که بتوان به فرد انزوا طلب کمک کرد و او را از این انزوا طلبی و گوشه گیری رها ساخت.

بهترین توصیه این است که با مشاورین متخصص در این زمینه مشاورت کنید و راهکارهای کاربردی را از آن ها بخواهید.


تعریف گوشه گیری
گوشه گیری عارضه‌ای است که باعث می‌شود فرد از برقرار کردن ارتباط با افراد و محیط خارج دوری کند.
این افراد با کم کردن علایق ذهنی و عاطفی خود نسبت به اطرافیان از داشتن دوستان نزدیک و صمیمی محروم می‌ شوند.

فردی که کم رو و گوشه گیر است، معمولاً از حضور در فعالیت‌ های جمعی سرباز می زند و فقط با تک دوست خود که اغلب به او بسیار وابسته می‌ شود، اوقات خود را سپری می‌ کند.

گوشه گیری در کودکان
گوشه گیری در هر سنی ممکن است نمایان شود، اما این پدیده در میان کودکان ممکن است آشکارتر شود، زیرا آنان عموماً نسبت به بزرگسالان در معرض بررسی دقیق‌ تر روزانه اعمالشان قرار دارند.
در عین حال روحیه حساس‌ تر و اعتماد به نفس پایین تری در مقابله با طرد شدگی دارند.

اگر نشانه های گوشه گیری را در فرزند خود مشاهده کردید، سعی کنید رفتار دوستانه تری با او داشته باشید، با فرزند خود ارتباط نزدیک تری برقرار کنید و به او کمک کنید تا با شما حرف بزند و به این ترتیب برای رفع گوشه گیری کودکتان قدمی بردارید.

توصیه می شود برای درمان انزوا طلبی به توصیه عموم مردم توجهی نکنید و راهکارهای درمان آن را از مشاورین بخواهید تا این مشکل در فرزند شما ریشه کن شود و خدایی ناکرده عوارضی در بزرگسالی نداشته باشد.

گوشه گیری دانش آموزان
گوشه گیری دانش‌ آموزان، یکی از رفتارهای نسبتاً شایع است که دانش‌ آموز را به شدت آزار می‌ دهد!!
اگر درمان نشود او را به سمت و سوی مشکلات دیگری مثل عدم اعتماد به نفس، افسردگی، اضطراب و زود رنجی سوق خواهد داد.
– عدم احساس توانمندی!
– کم بودن اعتماد به نفس!
– ناتوانی در بروز احساسات!
– بیان افکار و نظریات!
خود باعث جدایی دانش‌ آموزان از فعالیت‌ های گروهی است.

اگر فرزند دانش آموزی دارید که نشانه های گوشه گیری را دارد، این موضوع را جدی بگیرید.

با خود دانش آموز صحبت کنید. با معلمین و کادر مدرسه صحبت کنید و سعی کنید علت گوشی گیری دانش آموز را جویا شوید و برای درمان آن اقدامی کنید.

گوشه گیری در دراز مدت آسیب های روانی بیشتری به فرد وارد می کند؛ پس این قضیه را حتما جدی بگیرید.


گوشه گیری در جوانان
گوشه گیری در افراد مختلف ممکن است متفاوت باشد:
یا حتی برای یافتن دلایل نیاز به دوره‌ های روانکاوی باشد.
شایع‌ ترین دلیل گوشه گیری، مشکلات اعتماد به نفس یا آسیب‌ های دوران کودکی است.
ممکن است بخشی از این آسیب‌ ها مربوط به شوخی‌ های افراد بزرگسال با کودک باشد که بدون اینکه بخواهند برای او حس تحقیر را تداعی کرده باشند:
و این ترس در او به وجود آمده باشد که با برقراری ارتباط با دیگران ممکن است موجب تکرار این حس شود.

اگر گوشه گیری در کودکان ریشه یابی و درمان نشود، ممکن است در سنین جوانی هم همراه فرد باشد؛ همان طور که گفته شد، ممکن است روح و روان فرد در دوران کودکی دچار آسیب هایی شده باشد که باعث انزوا طلبی فرد در جوانی شود.

دلایل گوشه گیری
– محروم بودن فرد از محبت خانواده

– نقص عضو یا مبتلا بودن به بیماری های جسمی و فیزیولوژیک

– اختلال در شنوایی یا تکلم

– شکست های متعدد یا تحقیر شدن فرد (کودک، نوجوان، جوان) در جمع

– نداشتن امنیت روانی در مدرسه و خانه و داشتن فشارهای روانی مستمر

– تنبیه، توبیخ و سرزنش کودک توسط والدین و محرومیت از مهر و محبت مادر و پدر

– کنترل های شدید تربیتی و سخت گیری های وسواس گونه و غیر منطقی

– مشکلات خانوادگی

– ترس از نتیجه و رویارویی با واقعیت

الگوهای تربیتی سخت گیرانه پدر و مادر، کودک را مستعد انزوا طلبی می کند! چک کردن های مکرر کودک و ندادن استقلال به او ، کم کم باعث می شود کودک به انزوا طلبی روی بیاورد.

خلق و خوی خجالتی بودن در کودکان ممکن است کودک را مستعد انزوا طلبی کند. بعضی از بچه ها از همان سنین کم، از غریبه دوری می کنند، پشت پدر و مادر خود قایم می شوند و از حرف زدن با دیگران، خودداری می کنند! این بچه ها، ممکن است در آینده به انزوا طلبی دچار شوند.

پایین بودن اعتماد به نفس و عزت نفس در کودکان نیز، از جمله دلایل انزواطلبی و گوشه گیری در فرد است. افرادی که درک درستی از توانمندی های خود ندارند و تصویر ذهنی ای که از خود ساخته اند بسیار مشوش و نا مفهوم است، مستعد گوشه گیری هستند.راه های درمان انزوا طلبی
برای درمان انزوا طلبی در هر سنی ابتدا بهتر است ریشه این رفتار پیدا شود و سپس برای درمان آن اقدام کنید.

توصیه می شود برای ریشه یابی و درمان انزوا طلبی به مشاورین متخصص در این زمینه مراجعه کنید و با روش های اصولی، انزوا طلبی را درمان کنید تا فرد دچار مشکلات روحی بیشتری نشود.

به طور کلی توصیه های زیر برای افرادی است که دچار انزواطلبی شده اند؛ با عملی کردن این راهکارها، به درمان انزوا طلبی کمک کنید.

– حمایت های عاطفی خانواده ها، کمک بسیاری به درمان و پیشگیری از انزوا طلبی می کند.

– با توجه به سن و توانایی های فرد انزوا طلب، مسئولیتی به او بدهید تا انجام دهد.

– بهتر است افراد را در موقعیت هایی که ممکن است دچار شکست شوند، قرار ندهید.

– فرد را تشویق کنید تا در فعالیت های گروهی شرکت کند.

– آمادگی لازم برای ابراز عقیده و و پذیرش نظر مخالف از دیگران را در او پرورش دهید (به صورت اصولی)

برای بالا بردن عزت نفس و اعتماد به نفس در این افراد، تلاش کنید.

– فرد انزوا طلب می بایست توانمندی های خود را مرور کند و شخصیت خود را بشناسد. نقص ها و توامندی های خودش را آگاهانه قبول کند و برای شناخت و پیشرفت خودش قدمی بردارد.

– افراد باید خود را دوست داشته باشند. به خاطر چاقی، لاغری، مشکلات پوستی و … خود را سرزنش نکنند و خود را همان طور که هستند دوست داشته باشند.

– مهارت های اجتماعی در فرد انزوا طلب باید تقویت شود.

نویسنده این مطلب :

خانم خوش بیانی

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما