برخی از خانواده ها بسیار ناراحت و نگران هستند که چون کودکشان یکبار تشنج کرده مبتلا به صرع است اما اگر کودکی بیش از یک حمله تشنج به فاصله کمتر از ۲۴ ساعت در سابقه‌اش وجود داشته باشد مبتلا به صرع است.
کودک هنگام تشنج دچار اختلال سطح هوشیاری می‎شود و اطرافیان و زمان و مکان را نمی‎شناسد یا در هنگام شب در کف اتاق می افتد یا بدنش خشک و دست و پایش کاملا شل می شود.
صورتش کاملا سیاه و کبود و دور لب‎ها و چشم هایش سیاه می‎شود و در اصطلاح اکسیژن‎ رسانی کافی انجام نمی‎شود. چنانچه تشنج بیش از ۲ دقیقه به طول انجامد، باید سریع کودک را به مرکز تخصصی کودکان منتقل کرد.
در حین تشنج،کودک ممکن است کنترل ادرار و مدفوع خود را از دست بدهد یا شروع به دویدن و حرکت دایره‎ای بی‎هدف دور خودش در اتاق کند و یا برای چند ثانیه به طرف مقابل خیره و ارتباطش با محیط قطع شود.
بسیاری از کودکان در سنین ۶ ماهگی تا ۵ سالگی بعد از تب شدید دچار تشنج می‌شوند اما هر تشنجی را نمی‌توان به صرع نسبت داد جز در مواردی که بیش از دوبار تکرار شود، به دنبال تشنج اکسیژن‌رسانی به مغز مختل می‌شود و هرچقدر زمان تشنج طولانی‌تر باشد میزان اختلالات و عوارض در آنها بیشتر است.
حدود یک درصد کودکان از هنگام تولد تا سن ۱۲ تا ۱۴ سالگی دچار بیماری صرع می‌شوند ،کودکانی که صرع در آنها به ‌طور قطعی تشخیص داده شده، باید تحت درمان دارویی قرار بگیرند البته در هر بیمار میزان دارو فرق می‌کند و بدن او به مقداری مشخص از آن دارو جواب می‌دهد.
انتخاب نوع دارویی که برای بیمار تجویز می‌شود بر اساس نوع تشنج است و در صورتی که دارو به اشتباه تجویز شود سبب وخیم‌ تر شدن تشنج می‌شود.
اطمینان از بهبودی با حداقل دو سال فاقد تشنج بودن حاصل می‌شود و بیماران باید دوره درمان حداقل دو ساله را طی کنند،پس از گذشتن دو تا ۵ سال از آخرین تشنج و رسیدن نوار مغز بیمار به حد طبیعی، می‌توان به تدریج مصرف داروها را کاهش داد.
این بچه‌ها نباید مواد غذایی تحریک ‌پذیر مانند کافئین، قهوه و شکلات زیاد بخورند

برای بعضی از کودکان، همراه با دارو، یک رژیم غذایی با کربوهیدرات کم، پروتئین کم و چربی بالا به عنوان رژیم غذایی کتوژنیک، مفید است البته این رژیم غذایی اغلب در بیمارستان و تحت نظارت پزشک شروع می‌شود.
برای بزرگسالان و کودکان ۱۲ ساله و بیشتر، یک درمان الکتریکی به نام تحریک عصب واگ (VNS) وجود دارد که در پیشگیری از بروز تشنج‌ها مفید است همچنین برای کودکانی که دارو و رژیم غذایی موثر نیست، ممکن است جراحی انجام شود.
اگر فرزند شما صرع دارد، برای مراقبت و جلوگیری از آسیب او در زمان تشنج، از او در مکان‌های نزدیک آب، مکان‌های بلند، ترافیک و محیط‌های دیگر بیشتر مراقبت کنید. شما باید در خانه نیز مراقب فرزند خود باشید، زیرا ممکن است موقع تشنج با کف پوش (موکت و یا سرامیک) و گوشه‌های تیز مبلمان و وسایل دیگر برخورد کند.
برنامه واکسیناسیون نوزادان و کودکان خود را در زمان‌های مقرر و مشخص انجام دهید،سعی کنید زمان‌هایی که ممکن است شرایط تشنج برای کودک ایجاد شود، مثلاً زمانی که او خسته است یا بیش از حد هیجان زده است را تشخیص دهید و این شرایط را برای او برای او به حداقل برسانید.
اگر فرزند شما صرع دارد، مطمئن شوید که داروهایش را در زمان مقرر دریافت می‌کند.در ضمن مادران باردار می بایست مراقبت‌های قبل از زایمان را به خوبی دریافت کنند.