دسامبر 30
بازدید : 4725
نظرات : بدون دیدگاه
کتک کاری در مدرسه

یکی از چالش‌های مهم برخی از والدین رفتارهای پرخاشگرانه کودکشان در مدرسه است. البته شاید کودک پرخاشگر از لحاظ ظاهری با کودکان دیگر مدرسه تفاوت خاصی نداشته باشد ولی تهدید کردن، هل دادن، لگد زدن و کتک کاری با همشاگردی‌ها باعث می‌شود حداقل هفته‌ای یکبار پدر و مادرش مجبور شوند به مدرسه بروند و شکایات […]

یکی از چالش‌های مهم برخی از والدین رفتارهای پرخاشگرانه کودکشان در مدرسه است. البته شاید کودک پرخاشگر از لحاظ ظاهری با کودکان دیگر مدرسه تفاوت خاصی نداشته باشد ولی تهدید کردن، هل دادن، لگد زدن و کتک کاری با همشاگردی‌ها باعث می‌شود حداقل هفته‌ای یکبار پدر و مادرش مجبور شوند به مدرسه بروند و شکایات معلمان و کادر مدرسه را بشنوند. بر خلاف باور عموم این پرخاشگری فقط مربوط به پسران نیست بلکه در دختران هم دیده می‌شود؛ اگر چه در دختران نسبت به پسران این پرخاشگری کمتر فیزیکی و بیشتر لفظی است و به تبع با آسیب جسمی کمتری همراه است.

چرا کودک پرخاشگری می‌کند؟
خشونت کودک بستگی به عوامل زیادی دارد و صرفا نمی‌توان یک عامل را به عنوان مقصر معرفی کرد. عوامل خانوادگی، اجتماعی، محیطی، هورمونی و … می‌توانند به تنهایی یا به صورت مجموعه عوامل نقش مهمی در پرخاشگری کودک ایفا کنند اما در این میان خانواده می‌تواند با نقش موثر خود، موجبات آرامش و کنترل خشم و یا تشدید خشونت کودک شود. یکی از عوامل مهم بروز خشونت در کودکان الگوسازی است. کودکان تمایل دارند از افرادی که دوستشان دارند الگوبرداری رفتاری کنند. به همین علت در سنین خردسالی از پدر یا مادر و در سنین بالاتر از هنرپیشه‌های تلویزیون و یا امثال آنها الگو می‌گیرند و طبیعی است که الگوهای خشن، کودک را به تقلید خشونت دعوت می‌کند. فراموش نکنید نحوه صحبت و رفتار والدین با یکدیگر آیینه تمام نمای رفتارهای کودک شماست. استفاده نابجا و نامناسب از تشویق و تنبیه نیز از عواملی است که موجب تقویت خشم و پرخاشگری کودک می‌شود. فراموش نکنید خوشحالی و خندیدن والدین پس از مشاهده کوچک‌ترین جرقه‌های خشونت در کودک پاداشی برای ادامه و تقویت آن محسوب می‌شود. با توجه به نکات گفته شده اگر پرخاشگری کودک شما با تشویق و تنبیه قابل کنترل نیست حتما باید از یک روانپزشک کودک کمک بگیرید چون ممکن است موضوع پیچیده‌تر از اصلاح رفتارهای خشونت‌ آمیز باشد و کودک مثلا از پیش فعالی رنج می‌برد که در این شرایط حتما باید دارو مصرف کند تا خشمش قابل کنترل شود.

اگر نوجوانتان پرخاشگر است
اگر نوجوان پرخشگری دارید باید با او صحبت کنید و به او بیاموزید خشم را به راحتی می‌توان مدیریت کرد. فقط باید تا زمانی که عصبانی ‌است به جای اینکه بلافاصله خشمش را بروز دهد سراغ این راهکارها برود:

  • چند نفس عمیق بکشد
  • تا ۱۰ بشمارد
  • قدم بزند
  • یک لیوان آب خنک بنوشد
  • محل خشم را ترک کند چون در حالی که در اوج خشم به سر می‌برد هیچ گفت و گوی منطقی و عاقلانه‌ای را درک نخواهد کرد. از این رو باید به خودش فرصت استراحت بدهد و برای لحظاتی از محل خارج شود تا آرام بگیرد. با خارج شدن از محل بر احساسات خود مسلط خواهد شد.
  • توقعات واقع بینانه داشته باشد. گاهی حاصل خشم توقعات بی‌جا از دیگران است. در زمان خشم سریعا توقعات خود را ارزیابی کند و اجازه ندهد توقعات غیر منطقی از افراد او را پرخاشگر کند.

نتیجه پرخاشگری
به فرزندتان یادآوری کنید آخرین باری که عصبانی شده و پرخاشگری کرده است را به خاطر بیاورد و نتیجه‌اش را یکبار دیگر مرور کند. واقعا آن عصبانیت چه کمکی کرده است؟ همچنین از او بخواهید لیستی از مواردی را که عصبانی‌اش می‌کند بنویسید و همیشه همراه داشته باشد تا زمانی که خشمگین شد و شروع به پرخاشگری کرد آنها را مرور کند. با این راهکار ناخودآگاه آرام خواهد شد.

نویسنده این مطلب :

خانم خوش بیانی

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما