انسان موجودی اجتماعی است که از زمان تولد تا واپسین دم حیات نیازمند دیگران است و به‌واسطه‌ی زندگی در جامعه از آن تأثیر می‌گیرد و بر آن تأثیر می‌گذارد و کانون خانواده، نخستین نهاد اجتماعی است که کودک در آن پرورش می‌یابد و می‌آموزد که چگونه رفتار اجتماعی داشته باشد.

در محیط‌های اجتماعی نظیر مهدکودک، نهادهای دیگری به‌جز خانواده در آموزش هنجارها و ارزش‌ها به فرزندان دخیل می‌شوند البته با افزایش سن کودک به‌مرور از نقش خانواده‌ها کاسته شده و بر نقش این کانون‌ها در الگودهی به شخصیت کودک افزوده می‌شود، دلیل این امر نیز این است که مهدکودک برای بچه‌ها عموماً جذابیتی بیش از خانه و خانواده دارد و از طرفی نقشی بسیار اساسی و مهم در تربیت کودکان ایفا می‌کند، بنابراین برای به ثمر نشستن این نهال‌های ترد و شکننده و کمک به رشدِ صحیح آنان باید محیطی امن و عاری از هر انحرافی برای تربیت آنان فراهم کرد.
کودکانی که اوقات بیشتری دور از مادر و در مهدکودک هستند، پرخاشگرتر می‌شوند و هر چه مدت زمان حضور کودک در مهدکودک طولانی‌تر باشد، احتمال این‌که هنگام رسیدن به سن بالا پرخاشگرتر شود بیشتر است، علت مشکلات رفتاری این کودکان خستگی والدین بر اثر کار و عدم توجه به کودک و یا عدم توجه مسئولان مهدکودک‌ها‌ست.

اگر مهدها به مکان‌هایی جز “محل نگهداری” کودکان تبدیل شوند و به‌عبارت‌دیگر به وظیفه اصلی خود که جامعه‌پذیری و تربیت صحیح کودکان و نه صرفاً نگهداری آنان تبدیل شوند، نسل کارآمد و شایسته‌ای را تحویل جامعه خواهند داد، بنابراین وظیفه مهم این مراکز آشنا کردن کودکان با هنجارها، ارزش‌های جامعه و آموختن رفتار اجتماعی و نیز آشکار کردن استعدادهای نهفته در آنان است، به‌طوری‌که در آینده با ورود به مراکز آموزشی و هنری، این استعدادها هر چه بیشتر بارور خواهد شد.

گروهی از مربیان صرف داشتن شغل در مهدکودک فعالیت می‌کنند و همین عامل می‌تواند در روند تربیت کودکان اشکالاتی که همان “تربیت ثانویه” است را ایجاد کند در این حالت نباید از فضا و منابع آموزشی چشم‌پوشی کرد چراکه بعضاً مشاهده شده که مهدکودک‌ها فضای مناسب حتی برای بازی بچه‌ها ندارند و به نوعی فقط بچه‌ها را نگه‌داری می‌کنند و همین مسئله می‌تواند اثر نامطلوبی درروند تربیت کودکان ایجاد کند.

اگر مربیان، افرادی آموزش‌دیده، کارآمد و متخصص درزمینهٔ تربیت کودکان باشند خواهند توانست به بهترین شکل ممکن کودکان را تربیت کنند، برخی مهدکودک‌ها، سالانه چندبار، دوره‌های آموزشی برای مربیان خود ترتیب می‌دهند و طی آن شیوه‌های نوین تربیت را به آنان آموزش می‌دهند اما برعکس در برخی دیگر از مهدکودک‌ها، رفتار نادرست مربیان با کودکان، زمینه‌ساز بروز رفتارهای غیراخلاقی از سوی کودکان شده است.

مهدکودک باید فضای مناسب برای بازی ‌کودکان‌ داشته باشد و بچه‌ها در گروه‌های کم تعداد بازی کنند علاوه براین مربیان باید درزمینهٔ رشد کودک و تعلیم و تربیت او خوب آموزش‌دیده باشند و بازی‌های مناسبی را برای کودکان تدارک ببینند.

بسیاری از کودکان با رشد روزافزون تعداد مادران شاغل، بیش از نیمی از روز را در مهدها سپری می‌کنند و رفتارها، ارزش‌ها و الگوهای بسیاری را از این مکان‌ها کسب می‌کنند، این مربیان و مسئولان مهدها هستند که باید ضمن عنایت به وظیفه خطیر تعلیم و تربیت و بهره‌گیری از شیوه‌های مثبت و کارآمد، تأثیرگذار باشند.