مارس 6
بازدید : 824
نظرات : بدون دیدگاه
خشم را به رسمیت بشناسید

برای اکثر والدین، کمک به فرزندشان برای کنترل خشم، در صدر کارهایی است که دلشان می‌خواهد انجام دهند. عصبانیت و خشم میتواند یک روز، یک هفته یا کل زندگی فرد را شامل شود. وقتی به کودک این امکان را می‌دهید که احساسات سالم را تجربه کند در اصل به او کمک می‌کنید بهتر درک و […]

برای اکثر والدین، کمک به فرزندشان برای کنترل خشم، در صدر کارهایی است که دلشان می‌خواهد انجام دهند. عصبانیت و خشم میتواند یک روز، یک هفته یا کل زندگی فرد را شامل شود. وقتی به کودک این امکان را می‌دهید که احساسات سالم را تجربه کند در اصل به او کمک می‌کنید بهتر درک و احساسات خود را کنترل کند. با هم برخی از بازی‌هایی که برای کنترل خشم در کودکان می‌تواند کارساز باشد مرور می‌کنیم.

خشم را به رسمیت بشناسید
یکی از اولین مواردی که باید با والدین مطرح کرد این است که بزرگ کردن کودکی با هوش عاطفی یک مسیر است نه یک مقصد. طبیعی است که پیشرفت فرزندتان را در مدیریت احساسات ببینید اما لحظه‌ای بعد این وجود نداشته باشد. با رشد کودک فراز و نشیب‌های ذاتی در توانایی کودک برای تنظیم خود به دست می‌آید. اولین قدم برای کمک به خشم کودک این است که به عنوان والدین تصدیق کنید که عصبانیت و خشم یک احساس سالم و عادی است که کودک بیان می‌کند و اینکه کودک شما برای درک بهتر و مدیریت آن به کمک شما نیاز دارد.
تنها زمانی که شما فضا برای خشم کودک فراهم کنید، می‌توانید پیام مورد نیاز آنها را بشنوید. زمانی که به جای مقاومت در برابر آن بتوانید آن را مدیریت کنید، می‌توانید به فرزندتان روش سالم کنترل خشم را یاد بدهید.

جایی که خشم در بدن زندگی می‌کند
یک قدم اساس برای درک خشم، کشف چگونگی جسمی بودن یک احساس است. به احتمال زیاد همه ما می‌توانیم به عنوان بزرگسال راههای مختلف نشان دادن عصبانیت را می‌دانیم. اما در مورد کودکان باید درباره سیگنال عصبانیت صحبت کرد. هنگامی که فرزند شما علائم عصبانیت را با سیگنال‌های بدنش نشان دهد این یک نشانه قدرتمند است. حالا می‌توانید این کار را با کودک بکنید. از او بخواهید یک تصویر از بدنش بکشد و جایی که خشم از آن بیرون می‌آید را رنگ کند و از بخواهید که بگوید در مورد آن چه فکری می‌کند.
بچه‌ها معمولا به شدت روی ناحیه دست و دهان نقاشی می‌کنند و میگویند «عصبانیت از دست من منفجر میشود و گاهی اسباب بازی پرتاب می‌کند.» یا «عصبانیت با صدای بلند از دهان من بیرون می‌آید.»
جالب است بدانید که چگونه آنها عصبانیت و خشمشان را به شکل جسمی مفهوم سازی می‎‌کنند.

عصبانیت را از شخص کودک جدا کنید
عصبانیت ما بخشی از ماست اما لازم نیست ما را کنترل کند. عصبانیت احساسی قدرتمند است و اغلب برای بچه‌ها احساس اضطراب ایجاد می‌کند. یک ابزار درمانی فوق العاده بیرونی کردن یک مشکل در کودک است. اگر فرزند شما در تلاش است تا عصبانیت خود را کنترل کند و تصویر بصری از خشم خود را مدیریت کند، در اصل به او قدرت میدهد تا خود را به عنوان یک شخص از مشکلات عصبانیتش جدا کند. شخص مسئله نیست و این مسئله است که مهم است. وقتی کودک فکر می‌کند که کودک مشکل است کمک به او برای ایجاد تغییر سخت‌تر است زیرا در این روایت مسئله خود اوست.
بد نیست به او بگویید « به نظر میرسه تازگی استرس زیادی بهت وارد شده بد نیست یه نقاشی از عصبانیت و استرست بکشی» هنگامی فرزند شما قادر به دیدن مشکل است که به معنای واقعی کلمه خارج از خودش وجود داشته باشد و به طور عینی بتواند آن را حل کند و بینش بیشتری به مسئله یا وضعیت به دست آورد.

یک مکان مناسب برای فرود خشم کودک پیدا کنید
خشم غالبا از نظر جسمی برای بچه‌ها تجلی می‌یابد و وقتی این اتفاق بیفتد داشتن یک مکان امن برای جلوگیری از پرخاشگری نسبت به دیگران و بهبود رفتار کودک در این مواقع بسیار دور خواهد شد. هرجایی که فرزندتان احساس راحتی کند مکان بسیار خوبی است. گوشه‌ای از اتاق نشیمن خود را انتخاب کنید و بالش‌های زیادی به آن اضافه کنید و همچنین پتو و ابزار ایمن داشته باشید.

نویسنده این مطلب :

خانم خوش بیانی

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما