مارس 8
بازدید : 2249
نظرات : بدون دیدگاه
کتک زدن سریع ترین روش تغییر رفتار کودک

کتک زدن یکی از موضوعاتی است که در فرزندپروری بیش از هر چیز دیگری به آن پرداخته شده است. در حالی که بسیاری از پزشکان و روانشناسان کتک زدن را نهی می کنند و اثرات روانی متعددی برای آن برشمرده اند، والدین زیادی هستند که این کار را انجام می دهند. برای بسیاری از والدین، […]

کتک زدن یکی از موضوعاتی است که در فرزندپروری بیش از هر چیز دیگری به آن پرداخته شده است. در حالی که بسیاری از پزشکان و روانشناسان کتک زدن را نهی می کنند و اثرات روانی متعددی برای آن برشمرده اند، والدین زیادی هستند که این کار را انجام می دهند. برای بسیاری از والدین، کتک زدن ساده ترین، سریع ترین و موثرترین روش برای تغییر رفتار کودک است. در بیشتر موارد، اثربخشی کتک زدن در تغییر رفتار کوتاه مدت است، اما اثرات روانی تنبیه بدنی بر روان کودک بسیار بلندمدت است. از این رو، در ادامه روش های جایگزین کتک زدن را به شما پیشنهاد می دهیم.

صبوری را سرلوحه فرزندپروری خود قرار دهید:
کودک باید از شما الگو بگیرد. شما باید خودتان آرام باشید، تا بتوانید او را آرام کنید. اگر به قدری عصبانی هستید که می دانید ممکن است کودک را کتک بزنید، از او دور شوید و مدتی خلوت کنید. چند نفس عمیق بکشید و تنها زمانی برای تربیت فزرند خود بازگردید که کنترل نفستان را در اختیار گرفته اید.

برای مدتی او را اخراج کنید:
کتک زدن کودک به خاطر رفتار بد (به خصوص به خاطر نشان دادن پرخاشگری) به او پیام های متناقضی ارسال می کند. اگر شما می توانید او را کتک بزنید، چرا او نمی تواند خواهرش را کتک بزند؟

نشاندن کودک روی یک صندلی و ماندنش در اتاق گزینه بهتری است. اگر این کار را درست انجام دهید، کودک یاد می گیرد که چطور آرام شود که مهارت خوبی برای او در زندگی است.

اما برای اینکه این دوری از خانواده اثربخش باشد، باید کودک توجه خوبی پیش از این از سوی خانواده دریافت کرده باشد. بدین ترتیب، اخراج شدن از محیط خانواده و عدم دریافت توجه از سوی والدین، برای او سخت می شود و این سختی به او یاد می دهد که باید رفتار بهتری داشته باشد.

مدت زمان اخراج شدن باید بر اساس سن کودک باشد. یک کودک دو ساله نمی تواند یک ساعت در اتاق بماند. برای هر سال از سن کودک، یک دقیقه اخراج کافی است. بنابراین، یک کودک ۵ ساله باید ۵ دقیقه در اتاق بماند.

اگر کودک در برابر ماندن در اتاق مقاومت می کند و فرار می کند، به او بگویید که به ازای هر بار فرار یک دقیقه به تنبیهش اضافه می شود. اما مجموع دقایق اضافه شده نباشد بیشتر از ۳ دقیقه باشد.

از مزایا و امتیازاتش او را محروم کنید:
هر چند کتک زدن چند دقیقه درد دارد، اما گرفتن امتیاز از کودک درد بیشتری دارد و یکی از بهترین روش های جایگزین کتک زدن است. به خاطر رفتار بد کودک را از تماشای تلویزیون، بازی کردن با اسباب بازی یا تبلت یا هر فعالیت محبوب دیگری به مدت یک روز محروم کنید تا دیگر اشتباه خود را تکرار نکند.

به او یادآوری کنید که چه زمانی می تواند به امتیاز خود دوباره دست یابد. معمولا ۲۴ ساعت به اندازه کافی زمان خوبی برای درس گرفتن از اشتباه هست.

می توانید به او بگویید «دیگر امروز از تماشای تلویزیون محروم می شوی، اما فردا به محض اینکه ازت خواستم اتاقت را مرتب کنی و این کار را کردی، می توانی دوباره تلویزیون تماشا کنی.»

عواقب رفتارش را برای او توضیح دهید:
کودک باید بداند چرا تنبیه شده است و مشکل رفتاریش چیست. یکی از مشکلات کتک زدن آن است که کودک نمی فهمد مشکل کجا بوده، چرا کتک خورده و چه رفتاری درست است. توضیح دادن عاقبت یک رفتار بد و شرح رفتار خوب یکی از روش های جایگزین کتک زدن است. برای مثال، اگر فرزندتان عادت دارد از پنجره آویزان می شود، به جای آنکه او را کتک بزنید، به او توضیح دهید که ممکن است به پایین پرت شود و اتفاق بدی برای بدنش بیافتد. در عین حال، این شما هستید که مسئول پیشگیری از تکرار این رفتار و انجام اقدامات لازم برای پرهیز از خطر هستید.

بدرفتاری های جزئی را نادیده بگیرید:
نادیده گرفتن انتخابی یکی از روش های جایگزین کتک زدن است که به خوبی جواب می دهد. این بدان معنی نیست که اگر فرزندتان کار خطرناک یا بدی انجام می دهد، نگاهتان را به جای دیگری بدوزید. بلکه، رفتارهای ناشی از توجه طلبی را بی پاسخ بگذارید.

زمانی که فرزندتان سعی می کند با جیغ زدن یا گریه کردن توجه شما را جلب کند و به خواسته اش برسد، به او توجه نکنید. به کار دیگری مشغول شوید، و به او گونه ای رفتار کنید که انگار صدای او را نمی شنوید.

سپس، وقتی دست از رفتار غلط کشید و مودبانه از شما درخواست کرد، به او توجه کنید. در طول زمان، فرزندتان یاد می گیرد که رفتار مودبانه او را بهتر و سریع تر به خواسته هایش می رساند.

مهارت های جدیدی به او بیاموزید:
نبیه بدنی کودک به خاطر آنکه بدرفتاری کرده است، به او آرام شدن در مواقع خشم را نمی آموزد. کودک به یادگیری مهارت حل مسئله، مدیریت احساسات و مصالحه نیاز دارد. زمانی که به فرزندتان این مهارت ها را بیاموزید، بهتر می توانید رفتارهای بد او را کاهش دهید. از تربیت کردن برای آموزش، نه تنبیه، استفاده کنید.

اجازه دهید با عواقب رفتار خود رو به رو شود:
کودکی که با عواقب رفتار خود رو به رو می شود، از اشتباهاتش درس می گیرد. برای مثال، اگر فرزندتان به حرف شما برای پوشیدن لباس مناسب گوش نمی دهد، اجازه دهید بیرون برود و سرما بخورد (تا جایی که برای سلامتش خطر ندارد).

بدین ترتیب، از اشتباهاتش درس می گیرد. شرایط را زیر نظر بگیرید تا خطری جدی فرزندتان را تهدید نکند.

به رفتار خوب پاداش دهید:
به جای تنبیه بدنی برای رفتار بد، به رفتار خوب پاداش دهید. برای مثال، اگر فرزندتان دائما با خواهرش درگیر می شود، سیستم پاداش را به عنوان یکی از روش های جایگزین کتک زدن انتخاب کنید و او را برای کنار آمدن با خواهر یا برادرش تشویق کند.

از مشوق هایی استفاده کنید که به سرعت رفتار بد را از بین می برند. بدین ترتیب، کودک به جای تمرکز بر پرهیز از رفتار بد، روی انجام رفتار خوب تمرکز می کند.

رفتارهای خوب را تحسین کنید:
مچ او را در حال انجام رفتارهای خوب بگیرید. برای مثال، اگر چند دقیقه ای است که به خوبی با خواهرش بازی می کند، به او بگویید که چقدر امروز رفتار خوبی دارد و چقدر خوب که اسباب بازی هایش را با خواهرش شریک شده است.

وقتی چند کودک در اتاق هستند، به کودکی بیشترین توجه و تحسین را نشان دهید که رفتاری خوبی دارد. وقتی بقیه بچه ها هم رفتار خوبی از خود نشان دادند به آنها نیز توجه کنید.

نویسنده این مطلب :

خانم خوش بیانی

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما