برخی از پدر و مادر‌ها، دروغ گویی‌های فرزندشان را طبیعی می‌دانند. اگرچه این رفتار در یک مقطع سنی طبیعی به نظر می‌رسد اما برای همیشه رفتار درستی نخواهد بود؛ برای مثال کودک ۲ ساله درک صحیحی از اهمیت راستی و درستی ندارد اما همین کودک در ۱۰ سالگی باید تفاوت بین راست و دروغ را درک کند. همچنین برای کودک ۵ ساله طبیعی است در رویا‌ها و تخیلات خود غوطه‌ور شود و داستان‌های بلند و طولانی غیر واقعی تعریف کند. والدین باید بدانند که این کودک با گفتن داستان‌های تخیلی و دروغین، قصد فریب دادن فردی را ندارد.

دروغ گویی کودکان برای پدر و مادرها مشکلات فراوانی بوجود آورده است. در چنین خانواده هایی روح اعتماد و اطمینان از بین رفته و به جای آن بدبینی و بد گمانی جایگزین شده است. دروغ گویی همچون بیماری ساده جسمی شروع شده و تبدیل به مساله ای حل ناشدنی خواهد گردید و دروغ گفتن کودک با آن که دردناک است نباید موجب سلب اعتماد والدین از وی گردد .

برای اینکه شانس دروغگو شدن فرزندتان کمتر شود راه‌های بسیار ساده‌ای وجود دارد. خانواده‌ها اغلب با اشتباهات خود باعث تشویق دروغگویی در فرزندشان می‌شوند. بدیهی است که دروغ‌های جزئی والدین برای کودکان بدآموزی دارد.

اگر چه دروغگویی بعضی اوقات قابل‌قبول است اما به خاطر جلوگیری از دردسر یا به هر دلیل دیگری هرگز دروغ نگویید؛ برای مثال به خاطر نپرداختن پول بلیت سینما یا اتوبوس سن فرزند خود را به دروغ پایین نیاورید.

والدین اشتباهات دیگری را نیز مرتکب می‌شوند و بدون آنکه متوجه باشند فرزندان خود را به دروغگویی تشویق می‌کنند. یکی از راه‌های تحریک دروغگویی زمانی است که می‌دانید فرزندتان مرتکب خطایی شده. وقتی شما با عصبانیت از او سؤال می‌کنید و به او فشار می‌آورید، طبیعتا او با دروغ گفتن واکنش نشان می‌دهد. اگر می‌دانید فرزندتان خطایی انجام داده بهتر است با روش درست با او مقابله کنید.

زمانی که شما حقیقت را می‌دانید چرا فرزند خود را در دام دروغگویی می‌اندازید. لازم نیست به او کمک کنید تا حس دروغگویی را در خود تقویت کند. زمانی که فرزندتان مرتکب خطایی می‌شود، با عصبانیت او را بازخواست نکنید و بعد از اینکه اشتباهاتش را پذیرفت او را به سختی تنبیه نکنید.

زیرا اگر مجددا با این مورد روبه‌رو شوید کودک برای جلوگیری از تنبیه شدید طبیعتا دروغ می‌گوید. برای مثال کودک‌تان به کسی بی‌احترامی می‌کند و به شما می‌گوید این کار را نکرده است! باید از او بخواهید که عذرخواهی کند و در غیر این صورت او را نخواهید بخشید.

اگر فرزندتان به خاطر خطایی که مرتکب شده دروغ بگوید، شما باید او را بیشتر تنبیه کنید. دروغگو بر اثر ارتکاب خطا باید 2بار تنبیه شود؛ یکی به‌دلیل انجام خطا و دیگری به خاطر دروغگویی.