زندگی فرآيند يادگيری برای انسان است و كودک از همان روزهای ابتدای زندگی درحال يادگيری است و والدين وظيفه دارند در همان سال های اوليه زندگی كودكشان خصلت های بزرگ انسانی مانند دوستی كردن، دشمنی نكردن، كينه نداشتن و انفاق و بخشش را به او آموزش بدهند. كودک بايد بياموزد تماميت خواه نباشد و تصور نكند كه مالک تمام آن چيزهايی كه دارد است و بداند در جامعه بايد از چيزهايی كه دارد ببخشد تا چيزهای ديگری بدست بياورد.

كودک تا سن 2 سالگی در مرحله شناخت خود ميان بينی به سر می برد و بيشتر دوست دارد گيرنده باشد تا دهنده و به همين خاطر هميشه هر چيزی را كه ببيند می خواهد. فرزندان، هر خوب و بدی را ابتدا از اولین خاستگاه تربیتی؛ یعنی خانواده می آموزند. پرورش روح گذشت و ایثار در فرزند یکی از آن تدابیر تربیتی مهم است که اثراتی بس فراوان در ابعاد متفاوت زندگی اکنون و آینده  کودک امروز و بزرگسال فردا دارد.

اگر می‌خواهید کودکتان ویژگی خساست و خودخواه بودن را نداشته باشد،  سعی کنید امنیت، اعتماد و مثبت اندیشی را در او تقویت کنید. برای آموزش سخاوتمند و نیکوکار بودن به کودک، والدین می‌توانند از همان دوران کودکی سعی کنند ارزش های زندگی جمعی را به فرزندانشان بیاموزند و به آن ها یادآور شوند که هیچ کس نمی تواند به تنهایی زندگی کند.

کودکان خیرخواه و سخاوتمند، کودکانی هستند که تنها به فکر خود و منافعشان نیستند، بلکه به احساسات، نیازها و خواسته های دیگر افراد خانواده و دوستانشان نیز اهمیت می‌دهند. این کودکان آموخته‌اند که با بخشش، نیکوکاری و خوش رفتاری می‌توانند موجب شادی دیگران شوند. کودکان سخاوتمند از اینکه دیگر اطرافیانشان را نیز همچون خودشان، سرحال و بانشاط می‌بینند، لذت می‌برند. آن ها برای جمع و روابط اجتماعی ارزش و احترام قائل اند و بخشش را یکی از ویژگی های برتر شخصیتی می‌دانند.

اگر می‌خواهید کودکتان ویژگی خساست و خودخواه بودن را نداشته باشد،  سعی کنید امنیت، اعتماد و مثبت اندیشی را در او تقویت کنید. سپس به منافع دیگران بیندیشید. هنگامی که فردی در انجام کارهای خیر و نوع ‌دوستانه پیش قدم می‌شود، نه تنها خود را تواناتر و داراتر از قبل می‌یابد، بلکه موجب پرورش حس عزت نفس و ارزشمندی در خود می‌شود. اغلب کودکان از حدود سه سالگی احساسی از همدلی و مهربانی از خود نشان می‌دهند و طی آن به دلجویی از کودکان و افراد دیگر خانواده هنگام ناراحتی می‌پردازند. در این زمان است که می‌توان رفتارهای سخاوتمندانه را به کودک آموخت.

برای آموزش سخاوتمند و نیکوکار بودن به کودک، والدین می‌توانند از همان دوران کودکی سعی کنند ارزش های زندگی جمعی را به فرزندانشان بیاموزند و به آنها یادآور شوند که هیچ کس نمی تواند به تنهایی زندگی کند.