کار کودک، بازی و تفریح است. آموزش دوچرخه سواری نیز باید در راستای همان بازی باشد. یک لحظه فراموش نشدنی در دوران کودکی آنست که بطور اتفاقی بفهمید که برای اولین بار در حال راندن دوچرخه هستید احساس پیروزی همراه با غرور برای حرکت و رو به جلو راندن دوچرخه باید آسان باشد اما ما طریقه درست آموزش دادن دوچرخه به کودکان را بلد نیستیم.

باید به جای آموزش به او اجازه دهیم تا خودش طریقه راندن را بیاموزد. یک اشتباه رایج، بستن چرخ های کمکی به پشت دوچرخه ای است که کودک نوآموز آن را می راند، این کار مانع تجربه کردن نیازمندی های تعادل و بالانس دوچرخه توسط کودک می شود . باید به کودک اجازه داد تا خودش سرعت را تجربه کند . این روش برای هزاران کودک انجام شده و هرگز خطا نداده است. هر مرحله را نوعی سرگرمی بدانید و هرگز عجله به یادگیری فرزندتان نکنید. فقط زمانهایی که کودک مایل به یادگیری است او را تشویق به یادگیری دوچرخه سواری نمایید.

برای اطمینان، ابتدا بچه باید طریقه درست نشستن برروی دوچرخه را بداند. دوچرخه متناسب با کودک طوری تنظیم شود که دستهای او به راحتی به دسته فرمان و اهرم ترمزها برسد و همچنین زین دوچرخه متناسب با قد کودک پایین آورده شود. برای تنظیم ارتفاع زین طوری تنظیم شود که در ابتدا کودک احساس تسلط بر دوچرخه نماید و پس از یادگیری کامل، باید ارتفاع زین را به تدریج بالا آورده بطوری که زانوی ها در حین پازدن و حالتی که پدال در پایین ترین وضعیت خود قرار دارد، خم نشود.

• آموزش نادرست :

پشت سر دوچرخه راه رفتن و گرفتن از پشت زین و منتظر حرکت کودک ماندن، روشی است که احتمال خطا دارد. اگر شما خوش شانس باشید کودک پدال زدن را شروع می کند و فراموش می کند که شما دیگر از پشت زین او را کنترل نکرده و او را رها کرده اید و اگر بدشانس باشید، زمانیکه شما دستتان را رها می کنید، اطمینان کودک و حس تعادل در او محو می شود. تمام کاری که کرده اید کاری نیست جز ایجاد دلواپسی غیر ضروری در کودکتان.

• بالانس و تعادل و کنترل دوچرخه

پدال ها را از دوچرخه باز کنید، بطوری که ظاهر دوچرخه مثل یک اسب اسباب بازی برای کودک باشد، از یک زمین با سطح صاف شروع کنید ( درفضای باز)، به کودک طریقه ی استفاده از ترمزها را بیاموزید و او را تشویق به حرکت دادن دوچرخه با پاهایش برروی زمین نمایید و وقتی حرکت را شروع کرد، او را تشویق به استفاده از ترمزها نمایید تا به آرامی بایستد. به زودی کودک این مرحله را به راحتی پشت سر می گذارد و آماده ورود به مرحله بعدی می شود. زین را تا حدی پایی بیاورید که کودک به راحتی با دوچرخه بر روی زمین راه برود.

به کودک پیشنهاد کنید تا دوچرخه را با هر دو پا، رو به جلو حرکت دهد. در آن مواقعی که هردو پای او روی هوا هستند و دوچرخه در حال حرکت به جلو است. کودک احساس شادابی و نشاط خاصی دارد. یک سرازیری با شیب کم پیدا کنید و به کودک اجازه سرعت گرفتن دهید، در ابتدا بهتر است از نقاطی در انتهای شیب شروع کنید (تا مسیر کوتاه باشد) اگر سرعت گرفت و از اینکار راضی بود مسیر را طولانی تر کره و به نقاط بالاتر شیب بروید.

پدال ها را باز کنید و به کودک اجازه فرمان دادن به دوچرخه را بدهید تا نگران پاهایش در مورد گیر کردن به پدال ها نباشد. وقتی کودک طریقه ی به جلو راندن دوچرخه (بدون پدال) را آموخت به او پیشنهاد کنید تا همین کار را با قرار دادن پاهایش بر روی قامه ها تکرار کند.

اگر او از این کار راضی بود، پدال ها را در محل خود مونتاژ نمایید. از یک مسیر شیب دار برای حرکت بدون پدال زدن استفاده کنید و به کودک پیشنهاد کنید در حین حرکت دوچرخه پاهایش را برروی پدال ها قرار دهد. در دور بعدی به او بگویید تا در حین سرازیر شدن پدال هم بزند، این یک لحظه رویایی برای کودک شماست به همین راحتی کودک دوچرخه سواری را آموخته است. همراهتان آچار 17 ببرید تا به راحتی در محل بتوانید پدال ها را سریعاً سوار یا پیاده نمایید. چون برخی کودکان خیلی سریع یاد می گیرند.