نظر او را بپرسید!

برای اینکه فرزندتان را به طور موثر به سمت استقلال پیش ببرید، باید روی علائق و انگیزه‌هایش کار کنید. برای پرورش این انگیزه‌ها و تمایل او به مستقل شدن، ارزش‌های هر مرحله جدید زندگی‌اش و تغییرات مثبت را توضیح دهید تا متوجه شود که هر چه مستقل تر باشد آزادی عمل بیشتری خواهد داشت. او […]

برای اینکه فرزندتان را به طور موثر به سمت استقلال پیش ببرید، باید روی علائق و انگیزه‌هایش کار کنید. برای پرورش این انگیزه‌ها و تمایل او به مستقل شدن، ارزش‌های هر مرحله جدید زندگی‌اش و تغییرات مثبت را توضیح دهید تا متوجه شود که هر چه مستقل تر باشد آزادی عمل بیشتری خواهد داشت. او می‌بایست نسبت به کارهای جدیدی که می‌خواهد انجام دهد شناخت و آگاهی پیدا کند بدون اینکه دائم زیر نگاه پدر و مادر باشد.

 

والدین باید توجه داشته باشند که کودک از 2 سالگی به بعد مایل است کارهای شخصی‌اش هم‌چون غذا خوردن، لباس پوشیدن و به پا کردن را خود انجام دهد. حتی این میل گاهی در کودکان 6 ماهه هم دیده می‌شود که دست مادر را کنار می‌زند تا خود شیشه شیر را بگیرد، پس به این میل فطری‌اش باید توجه و از آن استفاده شود.

 

کودکانی که در خانواده‌هایی بزرگ می‌شوند که خوبی‌های‌شان مورد قدردانی قرار می‌گیرد، احتمالاً احساس خوبی درباره خود دارند و بیشتر از عهده مبارزه با مشکلات زندگی برمی‌آیند،باید به استقلال کودک باید احترام گذاشت تا در آینده شاهد فرزندی مستقل با اعتماد به نفس لازم بود.

 

از هر فردي مي بايست متناسب با سن و توانمندي هايش انتظار استقلال داشت، براي رسيدن به استقلال بايد مسئوليت داد، براي رسيدن به استقلال در هر فعاليتي، توجه به مهارت هاي گذشته فرد يا توانايي ها و محدوديت هاي او ضروري است. بچه‌ها هر قدر دیرتر مستقل شوند، دیرتر برای رویارویی با جامعه آماده می‌شوند و حتی دیرتر استعدادهایشان را بروز می‌دهند؛ استعدادهایی که اگر از دوران طلایی شکوفایی‌شان بگذرد ممکن است هیچ وقت نتوانند آنها را به فعل تبدیل کنند. بنابراین می‌بینید که وابستگی زیاد بچه‌ها عواقبی فراتر از دیر مستقل شدن دارد. برای آنکه فرزند مستقل تری داشته باشید، به این توصیه‌ها عمل کنید.

 

کمک مستقیم به کودک ممکن است فقط این فکر را در ذهن او بپروراند که به تنهایی قادر نیست کاری در این زمینه انجام دهد. اما کمک غیرمستقیم می‌تواند مفید از آب در آید.

مثلاً باید اطمینان پیدا کنیم که کسی یا چیزی مخل آسایش کودک نیست، میز تحریرش مناسب است و نیز به اندازه ی کافی کتاب‌های مرجع در اختیار دارد. علاوه بر اینها، باید به فصول سال هم توجه کنیم و زمان انجام تکالیف را مطابق آب و هوای فصلی برنامه‌ریزی کنیم. در بعد ازظهر‌های معتدل بهار و پاییز، کودک مطمئناً علاقه دارد که ابتدا بازی کند و سپس تکالیفش را با دلگرمی بیشتر و روحیه ی بهتر انجام دهد. در روزهای سرد زمستان، اگر قرار است که کودک تلویزیون تماشا کند، پس ابتدا باید تکالیفش را انجام دهد.

 

برخی از کودکان دوست دارند به هنگام انجام تکالیف‌شان کنار یک بزرگتر بنشینند. شاید این امکان باشد که به او اجازه بدهیم از میز آشپزخانه یا اتاق‌نشیمن استفاده کند. با این حال، در این زمان بایستی درباره ی آداب و رسوم نشستن، پاکیزگی لباس و وضع ظاهر، یا مراقبت از اسباب و لوازم خانه، توصیه‌هایی به کودک کرد.

 

در تصمیم گیری‌های خود به نظر کودک اهمیت دهید. مثلاً اجازه دهید خودش انتخاب کند چه لباسی بپوشد یا در میهمانی کدام یک از دوستانش شرکت کند. از آنجایی که کودک خیلی وقت‌ها قادر به تشخیص کار یا انتخاب درست نیست، نباید او را در مقابل تصمیم گیری‌ها کاملاً آزاد بگذارید. بلکه به او گزینه‌هایی بدهید تا از میان آنها انتخاب کند. مثلاً بگویید: «امروز می‌توانیم پارک برویم یا خانه دوستت یا به استخر. کدام را دوست داری؟» یا «برای دوستت می‌توانی یک توپ بخری یا یک جعبه مداد رنگی. کدام را انتخاب می‌کنی؟»

 

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما