برای عادت دادن کودک به روزه‌داری، بهتر است قبل از رسیدن کودک به مرحلۀ تکلیف، به تـدریج بـا روزه آشنا،و زمینۀ انجام آن را برای زمان تکلیف مهیا شود. برای این کار، سفارش به زود خوابیدن، بیدار کردن کودکان برای خوردن سحری و تشویق آنان به گرفتن روزه تا هر زمانی که طـاقت آن را […]
برای عادت دادن کودک به روزه‌داری، بهتر است قبل از رسیدن کودک به مرحلۀ تکلیف، به تـدریج بـا روزه آشنا،و زمینۀ انجام آن را برای زمان تکلیف مهیا شود. برای این کار، سفارش به زود خوابیدن، بیدار کردن کودکان برای خوردن سحری و تشویق آنان به گرفتن روزه تا هر زمانی که طـاقت آن را دارند و همچنین اهدای جوایز در پایان ماه رمضان، از جمله راه کارهایی است که می‌توان برای ایجاد آمادگی در کودکان انجام داد.
از آنجایی که از جمله فواید روزه و روزه‌داری تقویت اراده است، کودک نیز با تمرین به تدریج می‌تواند توانایی کافی برای گرفتن روزه کامل را به دست آورد. برای مثال، کودک راتشویق کنیم تا برخی از روزها را تا #ظهر و برخی از روزها را از ظهر تا اذان مغرب، چیزی نخورد تا به تدریج به گرسنگی و تشنگی عادت کند. هرچه توانایی کودک در تحمّل گرسنگی و تشنگی بیشتر می‌شود، وی می‌تواند مدت بیشتری را روزه بگیرد؛ تا اینکه پس از مدتی با #تقویت اراده، می‌تواند بدان عادت کند و روزه را کامل بگیرد.
در آموزش روزه باید توانایی جسمانی کودک را در نظر گرفت و متناسب با آن از کودک انتظار روزه‌داری داشت…؛ به تدریج که توانایی کودکان بیشتر می‌شود، مدت بیشتری را روزه می‌گیرند، و این فرایند ادامه می‌یابد تا جایی که بعد از چند سال به راحتی می‌توانند تمام روز را روزه بگیرند.
در این‌باره فرزند امام رحمه اللّه نقل می‌کند:
وقتی خواهر کوچکم به سنّ تکلیف (۹ سالگی) رسید، امام فرمودند: امسال دیگر باید روزه بگیری! اتفاقا، ماه رمضان آن سال خیلی گرم بود. نداشتن کولر، کمبود آب و ضعف جسمانی خواهرم، باعث شد که روزۀ اول ماه مبارک را به سختی تحمّل کند.
این بود که شب، پس از افطار گفت: من فردا دیگر نمی‌توانم روزه بگیرم. آقا همان شب، ترتیب مسافرت او را به تهران دادند. یعنی به مادرم که بچه کوچک هم داشتند، فرمودند: «بچه‌ها را بردارید و مدتی را به تهران، منزل فلانی (یکی از بستگان) باشید» بعدها به من گفتند: نخواستم در نظر او،قبح روزه‌خواری از بین برود
نویسنده این مطلب :
