ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻭﺭﺯﺷﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺨﺶ ﺟﺪﺍﻳﯽ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺭﺷﺪ ﻭ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﻭ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺍﻭﺍﻳﻞ ﺯﻧﺪﮔﯽ، ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ﻭ ﮐﻮﺩﮐﯽ، ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻭﺭﺯﺷﯽ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ ﺩﺭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯼ ﻓﻴﺰﻳﮑﯽ، ﺭﻭﺍﻧﯽ ﻭ ﺫﻫﻨﯽ ﮐﻮﺩﮎ ﺍﻳﻔﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻧﮑﺘﻪ ﯼ ﻣﻬﻢ ﺗﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻭ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺑﺮ ﺑﺎﺯﯼ ﻫﺎﯼ ﻏﻴﺮ ﺭﺳﻤﯽ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﮐﻮﺩﮎ، ﺑﻪ […]
ورزش و فعالیت بدنی کودکان، افـراد دارای بـیماری قـلبی، و افراد سالمند، نیازمند توجه ویژه است. فعالیت بدنی دارای مزیتهای فراوانی برای دو طیف سنی (کودکان و سـالمندان) است. علاوه بر این، افزایش میزان چاقی کودکان و جمعیت کهنسال، و شیوع بیماری قـلبی در جوامع گوناگون، ضرورت راهـنمایی و هـدایت این گروهها را به سمت فعالیت ورزشی به ما دیکته میکند. در ادامه، مزایا و خطرات فعالیت بدنی برای کودکان بیان و راهنماییهایی برای تجویز فعالیت بدنی برای آنها ارائه میشود.
مزایای فعالیت ورزشی
- جلوگیری از چـاقی:
بخش مهم حفظ تناسب وزن و همچنین کاهش وزن در کودکان فعالیت بدنی فرزند شما است این فعالیت نه تنها کالری می سوزاند بلکه سبب داشتن عضلات و استخوان های قوی و داشتن خواب راحت در شب در کودک شما می شود. برای افزایش سطح فعالیت دیدن تلویزیون و کامپیوتر را به 2 ساعت در روز محدود کنید. بازی های رایانه ای، ویدیویی و یا صحبت کردن با تلفن محدود شود. اجازه ندهید کودک هنگام غذا خوردن یک صفحه نمایش الکترونیکی را تماشا کند. طناب زدن ورزش مناسبی برای سوزاندن کالری است. اجازه دهید کودک نوع فعالیت را خودش انتخاب کند. آنچه مهم است این است که کودک شما در حال انجام دادن کاری فعال باشد.
- افزایش مواد معدنی اسـتخوان:
بیشترین میزان افزایش مواد معدنی استخوان هنگام فعالیت با تحمل وزن، در سالهای اولیه بلوغ رخ میدهد. فعالیت نداشتن طی ایـن سـالها مـمکن است باعث عدم توفیق کـودکان بـرای بـه فعل درآوردن استعداد دستیابی آنها به اوج تودهی استخوانی شود.
- نیم رخ چربی و حساسیت به انسولین:
شیوع دیابت نوع 2 در کودکان و نوجوانان روبه افزایش اسـت. فـعالیت ورزشـی هوازی، حساسیت انسولین را در کودکان چاق افزایش میدهد و مـمکن اسـت تغییرات مفیدی در نیمرخ چربی خون (افزایش سطوح لیپوپروتئین پرچگال ( HDL ) و کاهش سطوح لیپوپروتئین کمچگال (LDL) کودکان ایجاد کند.
- استدلالهای روانی و اجتماعی:
شرکت در ورزشهای گروهی، برای بـهبود مـهارتهای اجتماعی مفید است و کودکان را قادر به ایفای نقش در یک محیط تیمی میکند. همچنین فعالیت بدنی و ورزش بـرای کـودکان مـبتلا به بیماریهای مزمن یا معلول از اهمیت بـالایی بـرخوردار اسـت؛ بهویژه اگر به «طبیعیکردن» و بهبود کیفیت زندگی آنها بینجامد.
بزرگسالان غالباً فکر می کنند فعالیت در باشگاه، دویدن بر روی تردمیل یا وزنه برداری ورزش محسوب می گردد. ولی در خصوص کودکان، ورزش تنها به معنی بازی کردن و فعالیت جسمانی داشتن است. کودکان وقتی ورزش می کنند که در داخل مدرسه کلاس ورزش داشته باشند، در خارج از مدرسه در کلاس ورزش های ریتمیک یا تمرین فوتبال شرکت می کنند، یا هنگامی که دوچرخه سواری می کنند، یا وقتی که گرگم به هوا بازی می کنند.
اگر کودکان را در داخل زمین بازی تحت نظر گرفته باشید، شما سه عنصر آمادگی جسمانی را در عمل خواهید دید.
1- استقامت
2- قدرت
3- انعطاف پذیری
والدین بایستی کودکانشان را برای انجام انواع فعالیت ها تشویق نمایند، به گونه ای که آنها بتوانند بر روی تقویت هر سه عنصر کار کنند. وقتی کودکان بطور منظم فعالیت هوازی انجام دهند استقامت بدنی بالا می رود. در طی تمرینات هوازی، قلب سریع تر می تپد و شخص سخت تر تنفس می کند. وقتی این کار بطور منظم و طی دوره زمانی طولانی انجام گیرد، فعالیت هوازی قلب را تقویت می نماید و توانایی بدن را برای تحویل اکسیژن به تمام سلول های بهبود می بخشد.