در آموزه های دینی ما نیز به دفعات بر تشویق کودکان به ویژه در امور دینی تأکید شده است. اگر می خواهید اشتیاق به انجام کاری را در کودک خود ایجاد کنید، کاری کنید که که آن کار از نظر او تجربه ای موفق و لذت بخش باشد تحسین و تشویق یکی از راه های ایجاد احساس لذت بخش در کودک است.

والدین عزیز می توانند با ابتکار عمل، روزه‌ داری را برای کودک یا نوجوان خود تجربه ای خوشایند کنند. به عنوان مثال برای روز عید فطر او هدیه ای شایسته در نظر بگیرند. برای افطار، کودک یا نوجوان را به اماکن مورد علاقه او ببرند. درانجام فرایض به هیچ وجه راه خشونت و شدت عمل نپیمایند بلکه همواره ملایمت، نرمش و محبت را پیشه سازند. کودکان باید با نشاط و سرزندگی توسط والدین با عبادات و تکالیف دینی آشنا شوند تا در سن بلوغ به انجام آن رغبت داشته باشد. درغیر اینصورت روزه‌ داری و نماز خواندن در سن بلوغ برای آن ها دشوار است.

بچه‌ها، در دوره رشد به‌سرمی‌برند. بنابراین باید برنامه غذایی‌شان را در ماه مبارک رمضان، جوری تنظیم کنید که همه مواد مغذی مورد نیاز بدن‌شان تامین شود و به همین خاطر، سحری که برای کودکان تهیه می‌کنید، باید شامل یک وعده غذای کامل باشد، ویژگی‌های یک وعده ناهار را داشته باشد و به هیچ عنوان حذف نشود.

۱) سعی کنید همه گروه‌های غذایی از جمله لبنیات، گوشت، میوه‌ها و سبزیجات، نان و غلات، سر سفره‌تان باشد.

۲) سرخ‌کردنی‌ها، غذاهای سنگینی مثل آش و آب‌گوشت و غذاهای آماده مثل سوسیس و کالباس، انتخاب خوبی برای کودکان نیستند. به‌جای آن‌ها بهتر است از خورش‌های کم‌چرب و غذاهای آب‌پز یا بخارپز استفاده کنید.

۳) مصرف قندهای پیچیده، نان‌های سبوس‌دار و حبوبات، در وعده سحر، باعث می‌شود بچه‌ها در طول روز، کم‌تر گرسنه شوند و راحت‌تر بتوانند روزه‌ داری را تحمل کنند.

۴) آب، شیر و سایر مایعات باید در حد  اعتدال مصرف شود؛ چون اگر بچه‌ها، کم‌تر از حد معمول، آب یا مایعات بخورند، در طول روز، با مشکل کم‌آبی مواجه شده و به ارگان‌های مختلف بدن‌شان از جمله کلیه‌ها، فشار وارد می‌شود. نوشیدن آب یا چای فراوان هم باعث اختلال در هضم غذا می‌شود.

۵) میوه‌ها معمولا در وعده سحر، نادیده گرفته می‌شوند؛ در حالی که می‌توانند در پیشگیری از یبوست، به‌ ویژه در کودکان، موثر باشند. بنابراین خوردن یکی، دو واحد میوه، بعد از سحری، توصیه می‌شود.

در فاصله زیاد بین سحر و افطار، قند خون اُفت می‌کند و در نتیجه، اشتها یا ولع بچه‌ها هم برای خوردن غذا، بیش‌تر می‌شود. بنابراین خوب است که سر سفره‌های افطاری، مواد قندی که سریع جذب می‌شوند، مثل خرما و عسل باشد. نه‌ فقط کودکان که بزرگ‌ترها هم بهتر است روزه‌شان را با یک مایع ولرم مثل شیر باز کنند و آن را با کمی قند ساده و طبیعی و نه زولبیا و بامیه تکمیل کنند؛ چون این شیرینی‌ها، فقط باعث سیری کاذب می‌شوند و نمی‌گذارند مواد مغذی کافی، به بدن کودک برسد.

۱) افطاری بچه‌ها، از نظر کیفیت غذایی، باید مثل وعده صبحانه، سبک اما پرکالری باشد و زود هضم شود.

۲) حواس‌تان باشد بچه‌ها، خیلی پرخوری نکنند؛ چون پس از چندین ساعت ناشتایی، ورود حجم زیادی غذا به معده، باعث تحریک اعصاب ژاراسمژاتیک و بی‌حالی شدید بعد از افطار می‌شود.

۳) فراموش نکنید افطار، زمان خوردن تنقلات نیست؛ چون این خوراکی‌ها، دیرهضم هستند و باعث پر شدن معده و در نتیجه، بی‌اشتهایی بچه‌ها می‌شوند.