محتوای جنسی!!

ظهور فناوری های ارتباطی نوین و همه گیر شدن کاربرد این فناوری ها در زندگی روزمره، تاثیرات عمیقی را در انواع ارتباطات بین انسان ها به وجود آورده است. این ارتباطات در بعضی موارد منجر به تحولات عمیق اقتصادی، سیاسی و اجتماعی شده است. روی آوردن انسان ها با گرایش های متفاوت پدیده های متفاوتی […]

ظهور فناوری های ارتباطی نوین و همه گیر شدن کاربرد این فناوری ها در زندگی روزمره، تاثیرات عمیقی را در انواع ارتباطات بین انسان ها به وجود آورده است. این ارتباطات در بعضی موارد منجر به تحولات عمیق اقتصادی، سیاسی و اجتماعی شده است.
روی آوردن انسان ها با گرایش های متفاوت پدیده های متفاوتی را نیز به دنبال داشته است.

 

یکی از این پدیده ها، برقراری ارتباطات با محتوای جنسی است. این نوع ارتباطات در بین جوامع مختلف نگرانی های جدی به ویژه در رابطه با کودکان و نوجوانان به دنبال داشته است. «سایبر سکس» که در بعضی موارد به طور خلاصه به آن «سایبر» هم اطلاق می شود دلالت بر مبادله پیام های با محتوای جنسی و تحریک کننده بین دو یا چند نفر دارد که به شبکه (اینترنت) متصل هستند.

 

اینگونه پیام ها عموماً حاوی بیان تجربیات جنسی هستند که در بسیاری موارد به صورت تخیلی و ایفای نقش صورت می گیرند. بدین معنی که افراد درگیر در این تجربه وانمود می کنند که در حال انجام فعالیت جنسی هستند و علائم و رفتارهای خود را برای دیگران توصیف می کنند. این قبیل اعمال معمولاً در فضاهای تعاملی نظیر اتاق های گفتگوی مجازی و نرم افزارهای تبادل پیام همزمان صورت می گیرند.

شدت تحریک صورت گرفته یا به بیانی میزان موفقیت این نوع مستقیماً بستگی به قابلیت های طرفین در برقراری ارتباط و ترسیم فضای ذهنی مورد نظر طرف مقابل دارد. این فعالیت ها در انتها معمولا منجر به انجام اعمال خودارضایی و در مواردی نیز اعمال جنسی با اطرافیان می شود.

 

این نوع فعالیت را نباید با پورنوگرافی اشتباه گرفت. شکل شدید پورنوگرافی به بیان غیر اخلاقی ترین انواع مناسبات جنسی در قالب تصاویر و داستان های تحریک کننده می پردازد. در کشور ما پورنوگرافی به طور کلی ممنوع است. البته این قاعده مختص کشور ما نیست. در کلیه کشورها از جمله کشور امریکا پورنوگرافی دارای محدودیت هایی است.

 

نظارت بر فعالیت های آنلاین کودکان در سال های آغازین آشنایی با رایانه و اینترنت بسیار اهمیت دارد و لازم است تا کودکان در تمام لحظات تحت کنترل باشند. به علاوه، کودکان تنها می توانند نیم ساعت در روز را با سایت های متناسب سن خود سپری کنند. اما برای کودکان بالای هفت سال، شرایط فعالیت های اینترنتی کاملا تغییر می کند.

 

  • کودک 2 تا ۴ سال:

فعالیت ها و سایت های متعدد و البته مناسبی برای این گروه سنی در فضای مجازی وجود دارد، اما در بیشتر موارد این نیاز احساس می شود که والدین و فرزندان با یکدیگر وقت خود را در سایت ها سپری کنند.

در اینجا فقط مسائل ایمنی مورد توجه قرار ندارد بلکه «همراهی با فرزندان در اینترنت» راهی است تا اطمینان یابیم که فرزندانمان تجربه خوشایندی از اولین وبگردی های خود خواهند داشت و حتی کمک می کند تا پیوندی مناسب میان کودک و شخص مسن تری که با او وبگردی می کند، حاصل شود.

 

با شروع ۳ سالگی، برخی از کودکان را می توان از مزایای -مقداری جزئی- استقلال در فضای وب بهره مند کرد از این رو آن ها می توانند به کاوش و تجربه های جدید دست یابند و حتی اشتباهات مختص به خود را مرتکب شوند. البته این به مفهوم آزادی کامل کودکان در فضای اینترنت نخواهد بود. بهترین کار آن است که والدین وب سایت های مناسب برای بازدید آن ها را انتخاب کرده و خروج از وب سایت ها نیز بر عهده فرزندان نباشد. البته وقتی فرزندانتان در سایت های ایمن شناخته شده هستند، لازم نیست که تمام مدت بالای سر آن ها ایستاده و یا کنارشان بنشینید.

 

  • کودک 4 تا ۷ سال:

در این محدوده سنی، کودکان شناسایی های جدید خود را در فضای مجازی آغاز می کنند، اما همچنان حفظ رابطه نزدیک والدین و فرزندان در فضای اینترنت بسیار مهم است. زمانی که فرزند شما در محدوده سنی مذکور قرار دارد، باید دسترسی او به اینترنت را تنها به سایت هایی که از قبل مشاهده کرده اید و نسبت به محتوای مفید آن اشراف دارید، محدود نمایید.

بسیار مهم است که کودکان شما دراین محدوده سنی تجربه های مثبتی را از سایت هایی که با آن سرو کار دارند، کسب کنند. این به مفهوم هر چه دور نگه داشتن کودکان از سایت های خطرناک نیست، بلکه اطمینان حاصل کردن از آن است که سایت های مورد بازدید، فرزندانمان را به سمت تخریب فکری سوق نمی دهد.

 

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما