سرمشقی به نام والدین

سرمشق قرار دادن والدین بخش طبیعی زندگی فرزندان است؛ از اینکه چگونه فرزندان رشد و پیشرفت می‌کنند. شاید خودتان از پیام‌های نامحسوسی که به فرزندتان ارسال می‌کنید خبر ندارید. به همین دلیل است که والدین مضطرب، فرزندانی مضطرب و والدین مثبت،کودکانی با اعتمادبه‌نفس بالا تربیت می‌کنند.   انسانیت بى ‏عيب و نقص بودن، ايده‏ اى […]

سرمشق قرار دادن والدین بخش طبیعی زندگی فرزندان است؛ از اینکه چگونه فرزندان رشد و پیشرفت می‌کنند. شاید خودتان از پیام‌های نامحسوسی که به فرزندتان ارسال می‌کنید خبر ندارید. به همین دلیل است که والدین مضطرب، فرزندانی مضطرب و والدین مثبت،کودکانی با اعتمادبه‌نفس بالا تربیت می‌کنند.

 

  • انسانیت

بى ‏عيب و نقص بودن، ايده‏ اى است كه هرگز عملى نمى‏ شود و نابجا است. انسان‏ها همواره بايد وجود نقص را در خود و ديگران پذيرا باشند و با ميل و رغبت، خطاهاى خود را بپذيرند و در جاى مناسب عذر خواهى كنند، مسئوليت اشتباهات خود را به عهده بگيرند و اگر صدمه‏ اى به ديگران وارد ساخته اند درصدد اصلاح آن برآيند. همچنين همه بايد توانايى بخشش را در خود پرورش دهند و خطاهاى ديگران را ببخشند خصوصا اگر كودكان مرتكب اين خطاها شده باشند.

 

  • مسئوليت پذيری

ما بايد وظايف خود را در قبال خانواده و اجتماع به درستى انجام دهيم، به قول‏هاى خود وفا كنيم و هرگز قولى ندهيم كه نمى ‏توانيم آن را به انجام رسانيم، همچنين بيش از توانايى خود، مسئوليتى را پذيرا نباشيم. ما والدين بايد از لحاظ جسمى و روحى، نيازهاى فرزندان را برطرف كنيم و با حضور خود، توجه كافى را به آنان معطوف بداريم.

 

  • صداقت

كودكان صداقت و درستى را تشخيص داده و مورد احترام قرار مى‏ دهند و بيشتر آنان قادرند كه ريا و دورويى را بر ملا كنند. دورويى عملى است كه اعتماد و احترام را از بين مى ‏برد. اگر تمايل داريم كه فرزندانمان با ما صادق باشند هرگز نبايد رفتار دورويانه و غير مسئولانه از خود بروز دهيم و يا درصدد پنهان كردن آن برآييم. اگر مى‏ خواهيم كودكان با ما روراست باشند و احساسات خود را به روشنى بازگو كنند، ما نيز بايد با آنها صادق باشيم. والدين بايد همواره خواسته‏ هاى خود را به روشنى براى فرزندان بازگو كنند تا آنها بيشتر متوجه انتظارات پدر و مادر گردند و بتوانند نيازهاى خود را ابراز دارند. همچنين پدر و مادر نبايد پشت سر كسى و خصوصا اعضاى خانواده، صحبتى كنند.

 

  • مهربانی

گوش شنواى خوبى براى ديگران باشيم، حتى اگر آن فرد، کودک ۵ ساله باشد. اگر ما خواستار احترام از سوى فرزندان هستيم، خود نيز بايد محترمانه با آن ها رفتار كنيم. هرگز نبايد ديگران را مورد انتقاد و تحقير قرار دهيم خصوصا اگر فرزندمان باشد زيرا اين عمل سبب مى ‏شود كه او مسئوليت‏ پذيرى را فرا نگيرد و به جاى آن انتقاد كردن در مورد ديگران را بياموزد و همچنین خود را به خاطر اشتباهاتش، محكوم كند. لقب و صفت منفى براى كسى در نظر نگيريم (حتى به شوخى) زيرا اين عمل قلب او را جريحه ‏دار مى ‏كند و سال‏ ها در ذهنش باقى مى‏ ماند. خشونت و اجبار را در زندگى به كار نبنديم زيرا فرزندان نيز اين گونه عمل خواهند كرد.

 

کودک واکنش و رفتارها را می‌بیند، کپی‌برداری کرده و در ذهن خود ذخیره می‌کند. اگر نخستین واکنش والدین به هر اتفاق ناخوشایندی از دست دادن صبر و تحمل خود باشد، کودک نیز می‌آموزد تا در شرایط مشابه همانند پدر و مادرش رفتار کند و طاقت هیچ‌گونه سختی و مشکلی را نخواهد داشت. یک پدر عصبی یا یک مادر زودرنج فرزندان خود را مانند خویش تربیت می‌کند و بالعکس کودک از والدین آرام و متعادل، رفتاری مشابه را می‌آموزد. والدین هرگز نباید بطور مرتب به فرزند خود امر و نهی کنند و وسواس زیاد به خرج دهند زیرا موجب پرخاشگری، مشکلات عصبی و ایجاد وسواس فکری و عملی در او می‌شود.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما