خانه شادترین مکان برای انسان است. خانه ای که در آن ارتباطات عاطفی در بالاترین سطح قرار دارد، افراد به هم وابسته، متحد و منسجم هستند و روابط خوبی با هم دارند. احساس امنیت ناشی از حضور در منزل به آن ها آرامش زیادی می دهد. به همین دلیل است که انسان پس از مسافرت تمایل زیادی به برگشتن به خانه دارد زیرا آرامش خود را فقط در منزل باز می یابد.

خانه شاد خانه ای است که در آن مذاکره انجام بگیرد، خانه ای که افراد در آن بتوانند با یکدیگر برای حل مسائل گفت وگو کنند. این گفت وگو ناشی از برقراری روابط عاطفی و تشدید کننده آن است. روش صحیح مذاکره شیوه ای است که در آن تمامی اعضا برای حل مشکلات خود مشارکت کنند، از هم نصیحت می پذیرند، نقد می شنوند و راهکارهای موجود را به بهترین نحو پیاده می کنند. با چنین مذاکره ای هیچ مشکلی در چارچوب خانواده بدون راه حل باقی نمی ماند زیرا همه اعضا در حل یک مشکل و پیدا کردن یک راه حل منطقی با هم مشارکت می کنند.

کامیابی، لذت و معاشقه، اصل اولی در زندگی زن و شوهر و پایه‌ی فرزندپروری است؛ چرا که اگر کامیابی با قوت تمام انجام گیرد، فرزند حاصل از آن نیز دارای قدرت و توانایی و با نیرومندی و توانمندی بسیار خواهد بود و نیز تناسب اندام و زیبایی در دوره‌ی جنینی می‌یابد. جامعه‌ی اسلامی همان‌گونه که به گریه نیاز دارد، به شادی و فرح نیز نیازمند است و باید غم و شادی به تناسب در روان آدمی قرار گیرد تا او را در حد اعتدال نگاه دارد. اگر شادی بیش از حد لازم و خارج از تناسب باشد، زیان‌بار است؛ همان‌طور که اگر غم از حد خود درگذرد و از حالت اعتدال خارج شود، افسردگی می‌آورد.

پدر و مادر باید با فرزند خود دوست باشند به گونه‌ای که فرزند احساس نماید با پیشامد مشکلی می‌تواند به آنان مراجعه نماید و مشکل خویش را به آنان بگوید بدون این که ترس و واهمه‌ای داشته باشد و آنان را خیرخواه خویش بداند نه آن که فرزند از ترس به ریا و سالوس و آلودگی در پنهانی و خفا رو آورد. تربیت باید در حالت عادی و به‌دور از عصبانیت باشد وگرنه در غیر این صورت جایز نیست و گناه می‌باشد؛ زیرا تجاوز و تعدی به کودک شمرده می‌شود.

بچه باید بداند که اگر بیش از اندازه و غیر معقول شیطنت نماید، تنبیه می‌شود. در این زمانه، بسیاری از فرزندان از محبت فراوان و نابه‌جای والدین است که به گمراهی کشیده می‌شوند و پدر و مادر در هر زمینه‌ای به او حکومت مطلقه می‌دهند و او نیز که نفسی طماع و زیاده‌خواه دارد، مانعی برای زیاده‌خواهی خود نمی‌بیند

اصل اولی در تربیت، تشویق است و تنبیه در بیش‌تر موارد به تحقیر کودک می‌انجامد و او را سست و پوک می‌نماید، برخلاف تشویق که اگر بعد از توجیه باشد، کودک را سرمست می‌نماید و مشاعر و قوهٔ ادراک او را فعال و تقویت می‌نماید پدران و مادران شاد و بانشاط  در محيط خانه، فرزنداني زيبا دارند؛ يكي از مسايلي كه بايد در كودک پروري به آن اهميت داد، مسأله زيبايي است. زيبايي چهره حكايت از صفاي باطن دارد. پدر و مادري مي‌توانند فرزنداني زيبا داشته باشند كه نخست، از عنصر شادي، شادماني و نشاط در منزل بهره ببرند. پدر و مادري که در منزل شادی و نشاط ندارند، نمی‏توانند فرزندانی زیبا داشته باشند

باید فرزندان خود را باز و شاد تربیت کرد و از عوامل خمودی، سستی، رکود و جمود کودکان کاست تا آنان کارها را به اجبار انجام ندهند. نتیجهٔ تربیت نامناسب و سخت‌گیرانه، پدیدار شدن آسیب‌های روانی در بزرگ‌سالی و عقده‌گشایی حقارتی است که در کودکی دیده‌اند. باید در رویکرد تربیتی خویش، حفظ نشاط و شادمانی برای فرزندان را اصل قرار داد و اصل شادمانی و کامیابی را در تربیت کودک پاس داشت و محیط خانوادهٔ خویش را شاد و با عشق ربوبی همراه ساخت.

• قدیمی ها می گفتند «هیچ جا خانه آدم نمی شود»، خانه جایی است که کودکان و والدین با فضای گرم آن پیوند دارند، مهر و محبت زوج ها در آن شکوفا می شود، بالندگی خانواده و پرورش فرزندان در آن شکل می گیرد و مامن و پناهگاه روح و جسم انسان است. فضای صمیمی خانه برای انسان مثل یک تکیه گاه است، تکیه گاهی که انسان هر وقت خسته، دلزده، افسرده، پریشان، مایوس و سرگردان می شود می تواند به آن تکیه کند و در آن به آرامش برسد.