علت خنده نوزاد در خواب، برای همه جالب و خوشحال کننده است اما بهتر است بدانید این خنده های نوزاد واقعی نبوده و نشانه شادی او نیست. خندیدن و گریه کردن، هر دو واکنش هایی غیراکتسابی است، یعنی ما آن ها را از دیگران نمی آموزیم. هر دوی آن ها به ما کمک می کنند […]
علت خنده نوزاد در خواب، برای همه جالب و خوشحال کننده است اما بهتر است بدانید این خنده های نوزاد واقعی نبوده و نشانه شادی او نیست. خندیدن و گریه کردن، هر دو واکنش هایی غیراکتسابی است، یعنی ما آن ها را از دیگران نمی آموزیم. هر دوی آن ها به ما کمک می کنند بتوانیم با اطرافیانمان بهتر ارتباط برقرار کنیم، اما خنده نوزاد، به جز برقراری ارتباط، بهترین راه حلی است که او آن را به کار می گیرد تا والدین را مجذوب خود کند. چشمان نوزاد به خلاء نگاه می کند چون قدرت بینایی و سیستم عصبی او هنوز کامل نیست و لبخند او نشانه ی احساسات و شادی اش نیست.
خندیدن بسیار خوب است و همه ی پزشکان و محققان به انجام آن تاکید دارند و خنده درمانی به خصوص در کودکان در بسیاری از کشورهای پیشرفته صورت گرفته. از همان هفته اول مادران حس میکنند نوزادشان لبخند می زند اما حقیقت آن است که او تلاش می کند تا این کار را انجام دهد.
در واقع لبخند نوزاد یک هفته ای متقارن نیست و به گوشه لب محدود شده و همراه آن چشم ها و گونه ها حرکتی انجام نمی دهند و به عبارت دیگر ماهیچه ها هنوز برای خندیدن توانمند نیستند. نوزاد در این سن تنها در خواب می خندد و چون در جواب نوازش یا یک حس نیست و ارتباطی به دنیای خارجی ندارد به آن لبخند دائمی گویند. لبخند گوشه لب او واکنش هوشیارانه به اتفاقات اطراف نیست، همچنین چشمان او به خلاء نگاه می کند چون قدرت بینایی و سیستم عصبی او هنوز کامل نیست و لبخند او نشانه احساسات و شادی اش نیست.
بین یک تا دو ماهگی، لبخند نوزاد کامل میشود. او میآموزد با هر دو گوشه لب بخندد و در چشمانش که حالا حالت گرفته، برق شادی میدرخشد. در این سن، او میتواند منشأ صداها و تصویرهايی که او را به خنده میاندازد، تشخیص دهد و واكنش او، به طور مستقیم، به محیط و اتفاقهايی که در آن میافتد، بازمیگردد! اگر بخواهیم رخدادهای این چند هفته را به طور دقیق مرور کنیم، باید بگوییم تا هفته چهارم، نوزاد نسبت به صداهای انسان به ویژه صدای تیز زنانه، واکنش نشان میدهد و این به آن علت است که سیستم شنوایی، سریعتر از بینایی کامل میشود.
از چهار هفتگی به بعد، نوزاد به واکنش و حالتهاي صورت اطرافیان توجه میکند و میخندد. به خنده او در این سن، «خنده اجتماعی غیرانتخابی» میگویند، چون او به شکل غریزی، به حالتهايی که افراد به چشمها، پیشانی، بالای بینی و… میدهند، میخندد. هر وسيله متحرک مانند جغجغه هم او را میخندانند و این خنده از سر خوشحالی شناسایی حالتهای جدید است!