طبیعت ظرفیت‌های بسیار زیادی برای رشد خلاقیت کودک دارد، در حالی که محیط هایی همچون حیاط مهد های کودک و یا منازل، با وجود آن که فضای باز محسوب می شوند، اما بازهم دارای محدودیت هایی هستند، زیرا در این گونه محیط‌ ها در نهایت کودک به علت عدم وجود امکانات خاص مجبور به استفاده از اسباب‌بازی‌های خود می‌شود.

در حال حاضر در بازار شاهد فروش اسباب‌ بازی‌هایی هستیم که همگی «ساخته شده» هستند نه «ساختنی». این در حالی است که والدین می‌توانند حتی با کمک وسایل دور ریز خانه مانند بطری‌های یکبار مصرف و… اسباب‌بازی‌های ساختنی ای را در منزل با کمک کودکانشان تهیه کنند که منجر به رشد خلاقیت و نوآوری در آنان شود. تشویق کودک به تهیه و تولید این گونه اسباب‌ بازی‌ ها و حتی انجام اموری چون کشیدن نقاشی و… تا حد زیادی باعث رشد خلاقیت وی می‌شود.

اسباب‌بازی یکی از عوامل در رشد خلاقیت کودک است و با وجود چنین اسباب‌ بازی‌ های مصرفی در بازار که در عین زیبایی و مجهز بودن قیمت بالایی نیز دارند، خلاقیت کودک نه تنها رشد نمی‌کند بلکه شاهد آن هستیم که کودکان پس از مدتی از آنان خسته می‌شوند، زیرا آن ها علی‌رغم وجود امکانات و تجهیزات زیاد، قابلیت سرگرم کردن کودکان را ندارند.

نکته اصلی در خرید اسباب‌بازی را میزان مشغولیت فکری اسباب بازی در کودک است. هدف اصلی از خرید این اسباب‌ بازی‌ها باید آن باشد که از خود بپرسیم که این وسیله چقدر فکر کودک را مشغول می‌کند و در صورت خرید وسایل بازی که تنها نیاز آنی کودکان را پاسخ می‌دهند، باید شاهد توقف خلاقیت در آنان باشیم.

نکته مهم در رشد خلاقیت کودک آن است که خانواده‌ها باید رقابت، چشم و هم چشمی و مقایسه را کنار بگذارند و به تفاوت‌های فردی کودکشان اهمیت دهند؛ والدین باید بدانند که کودکان به علت زمینه‌های تربیتی، خانوادگی و… گوناگون با یکدیگر تفاوت عمده دارند و هیچ‌گاه نمی‌توان یک کودک را با کودک دیگر مقایسه کرد.

والدین باید فعالیت‌های مثبت کودک خود را ببینند و همواره در پاسخ به اقدامات مثبت فرزند خود وی را تشویق و تایید کنند. آنان حتی در صورت بروز اتفاقاتی چون شکستن شیشه و… که در جریان کنجکاوی کودک رخ می‌دهد نیز چنانچه عمدی در آن نباشد باید بدانند خود مسئول چنین اتفاق‌هایی هستند، زیرا توانایی فراهم‌سازی فضای مناسب برای کودک خود را نداشته‌اند.