همه ما خوب میدانیم که بخش عمدهای از بازیهای رایانهای به دلایل مختلف برای کودکانمان سرگرمی مناسبی نیستند و گذراندن زمانی هر چند در اوقات فراغت، نهتنها اثری مثبت در روحیه آن ها نمیگذارد که باعث خستگی، عصبانیت، استرس و مسائلی از این دست میشوند. به همین دلیل بد ندیدیم شما را با مهمترین اثرات […]
همه ما خوب میدانیم که بخش عمدهای از بازیهای رایانهای به دلایل مختلف برای کودکانمان سرگرمی مناسبی نیستند و گذراندن زمانی هر چند در اوقات فراغت، نهتنها اثری مثبت در روحیه آن ها نمیگذارد که باعث خستگی، عصبانیت، استرس و مسائلی از این دست میشوند. به همین دلیل بد ندیدیم شما را با مهمترین اثرات منفی این نوع بازیها نیز آشنا کنیم.
۱- انزوا و تنهایی کودکان:
کودکان اغلب تنها بازی میکنند و هنگام بازی، به دلیل هیجان و استرس ناشی از صحنهها، برای زمانی طولانی کمتر متوجه اطراف خود هستند؛ به همین دلیل متخصصان امر معتقدند، عادت بیش از حد به این نوع بازیها و گذراندن زمانی طولانی در برابر صفحههای نمایش بازی، که برخی آن را اعتیاد میدانند و مینامند باعث دوری از جمع و در نهایت انزوا و تنهایی بچهها میشود. این موضوع ممکن است تا سالیان سال با این افراد همراه باشد.
۲- ترویج رفتارهای خشن:
کودکان بشدت آماده الگو برداری و تکرار کارهایی هستند که میبینند. همانطور که میدانیم و دیدهایم و خواندهایم در اکثر بازیهای کامپیوتری، کودکان با صحنههای خشونتبار، زد و خوردها و حتی کشتن برای پیروزی مواجهاند و حتی کودکان باید هرچه خشنتر بازی کنند تا بازی را ببرند. نیاز به توضیح و استدلال نیست که این مسائل، کودکان را به رفتارهای خشن ترغیب کرده و اثرات مخربی در ذهن و روحیه آن ها بجا میگذارد.
۳- ارائه شخصیتی ضعیف از زنان:
در اکثر بازیها و بسته به انگیزه طراحان، زنها شخصیتهایی ضعیف قلمداد میشوند. این موضوع نیز از آن دست مسائلی است که در ذهن کودک نقش میبندد و در مراحل مختلف زندگی، حتی به مادر خود، کمتر اطمینان میکند و در ضمیر ناخودآگاهش، مادر، خواهر و… را فاقد قدرت لازم برای تحلیل و حل مشکلات میبیند. پس آن ها را مشاوران خوبی نمیداند و گرایشش به سوی دوستانی است که در ظاهر قویترند.
۴- آمیختگی خیال و واقعیت:
پرورش تخیل، به عنوان گامی برای دستیابی به موفقیتهای آتی کودکان، حائز اهمیت است، اما تداخل خیال با واقعیت همانقدر خطرناک است. کودکی که با مسائل واقعی همانگونه برخورد میکند که با آنچه در روِیا و خیال خود میسازد، در زندگی حال و آینده با مشکلات عدیدهای روبرو میشود. این تداخل میتواند تا آنجا خطر آفرین باشد که فرزند ما را در مواجهه با واقعیت از پا درآورد. عدم آموزش صحیح و نگاه منطقی به بازیهای کامپیوتری این خطر را در مسیر زندگی کودکان قرار میدهد.
۵- آسیب های درسی:
این تاثیر منفی دیگر مانند روز روشن است و کمتر کسی است که اهمیتش را نداند. اما نکته آخر این که متاسفانه بسیاری از بازیها، فعالیتی که به نوآوری، خلاقیت و تفکر مستقل مربوط باشند را ارائه و آموزش نمیدهند. بنابراین کودک ما هنگام انجام این بازیها، تنها وقت خود را گذرانده است.