«إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّ ا: کسانى که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده‏اند خداوند رحمان محبت آن ها را در دل ها مى‏افکند» (مریم ۹۶).

الگو شدن معلم، نیاز به گرایش دوطرفه بین معلم و دانش آموز دارد. اگر معلم در نظر دانش آموز فردی محبوب و دوست داشتنی باشد، تأثیرش بیشتر است. اگر کسی آراسته به اخلاق الهی باشد، محبتش در دل ها جای می‌گیرد. معلم صبور، با انصاف، عفیف و با تقوا و به دور از رزایل اخلاقی، محبتش را در دل ها جای می‌دهد و در این صورت می‌تواند راحت‌تر در دانش آموزان نفوذ کند و به تربیت آنان بپردازد.

شخصیت انسان تحت تأثیر عوامل مختلف درونی مثل اراده، فطرت و وراثت و عوامل بیرونی مثل خانواده، مدرسه، رسانه هاو. . . شکل می‌گیرد. نقش مهم خانواده در عرصه‌ی تربیت فرزندان غیر قابل انکار است اما فرزندان تا سال ها در مدرسه که به منزله‌ی خانواده‌ی دوم آنان است، عمر سپری می‌کنند. پس بسیار ضروری است تا به شیوه‌ی صحیح، اخلاقی و دینی تربیت شوند. در مدرسه هر جزئی از جمله معلم، کتب درسی، هم کلاسی ها، مدیر و حتی مستخدم مدرسه در ارتباط با دانش آموز قرار دارند بنابراین دور از ذهن نیست که همه‌ی این عوامل بر افکار، گفتار و کردار دانش آموز موثر باشند.

معلم را می‌توان مهم ترین عنصر مدرسه دانست؛ به همین دلیل ویژگی‌های معلم و اصولی که لازم است در قبال تربیت دانش آموزان رعایت کند بسیار حساس اند. ویژگی مهمی که در دین برای معلم و مربی آمده است، آغاز تربیت از خود معلم و مربی است. آگاهی از مسائل تربیتی، اساس انتخاب یک فرد برای حرفه معلمی است .