پدر و مادر هر دو در این امر موثر هستند و به یک میزان نقش دارند لیکن به دلیل اینکه ارتباط مادر با کودک بیشتر از پدر است و زمان بیشتری را با کودک سپری میکند،تأثیر تربیتی مادر بیشتر است. پدر زمان کمتری با کودک همراه است و در این زمان ممکن است مسائل کمتری […]
پدر و مادر هر دو در این امر موثر هستند و به یک میزان نقش دارند لیکن به دلیل اینکه ارتباط مادر با کودک بیشتر از پدر است و زمان بیشتری را با کودک سپری میکند،تأثیر تربیتی مادر بیشتر است. پدر زمان کمتری با کودک همراه است و در این زمان ممکن است مسائل کمتری پیش بیاید که نیاز به اعمال اصول تربیتی داشته باشد لیکن مادر به دلیل اینکه زمان بیشتری با کودک است مسائل بیشتری را شاهد است که نیاز به اعمال نکات تربیتی دارد و به دلیل همین ارتباط بیشتر مادر با کودک طبیعتا تربیت کودک بیشتر با مادر است.این به این معنی نیست که پدر نقشی نداشته و باید خود را کنار بکشد بلکه توصیه این است که حتی اگر پدر از کودک دور است در مواقعی که حضور دارد در هماهنگی با اصول تربیتی مادر کوشا باشد ودر این زمینه نظر دهد.
مشخص است که بنابر مقتضیات زمان نحوه تربیت مادربزرگ و پدربزرگها با والدین کودکان متفاوت است و اصول تربیتی زمان آنها کاملا با اصول تربیتی این دوران متفاوت است. این اختلاف تربیتی وجود دارد و اصولا مادربزرگ و پدربزرگ ها در رفتار با کودک بسیار عاطفی و در موارد بسیاری غیر منطقی عمل میکنند که این رفتار به اصطلاح منجر به لوس شدن کودک میشود. این مساله اختلاف تربیتی را به وجود میآورد و در واقع کودک متوجه نخواهد شد که نحوه درست رفتار کدام است اصولی که والدین به کار میگیرند و یا اصولی که مادربزرگ و پدربزرگ ارائه میکنند.
در نتیجه دوگانگی برای او به وجود آمده و منجر به سوء استفاده شده و معمولا به اهداف خود میرسد. به همین دلیل بهتر است اگر والدینی مجبور به سپردن کودک به والدین خود هستند آنها را با اصول تربیتی خود آشنا کرده و از آنها بخواهند این اصول را رعایت کنند حتی اگر به این اصول اعتقادی ندارند زیرا این اصول به نفع تربیت کودک است. هماهنگی در تربیت کودک مهمترین نکتهای است که باید نسبت به آن اهمیت داد و آگاه بود.
- برای جلوگیری از این اتفاق ها توصیه میشود:
نگذارید فرزندتان اختلاف نظرتان را بفهمد.
نگذارید فرزندتان متوجه اختلاف نظر شما و مادربزرگ و پدربزرگ شود، چرا که اگر فرزندتان متوجه این تفاوت در عقیده شود، با انجام رفتارهایی که میداند واکنش دوگانهی اطرافیان را برمیانگیزد، از آب گلآلود ماهی خواهد گرفت.
به والدین تان اثر کارهایشان را توضیح دهید.
خیلی محترمانه به والدین تان توضیح دهید که آزاد گذاشتن بیش از حد کودک و برآورده کردن تمام خواستههایش بیشتر از اینکه به نفع او باشد، به ضرر اوست. خطوط قرمز را مشخص کنید و بر اهمیت اجرای این قوانین تأکید داشته باشید. به والدین خود و همسرتان بگویید که «فرزند شما لباسها و اسباب بازى هاى زیادى دارد و سیاست خانوادگى شما بر این است که اندکى محدودش کنید.» اگر با وجود استدلال شما، بر خرید هدیه اصرار داشتند، مىتوانید مواردی را پیشنهاد کنید که واقعا به کار شما مىآیند، مثلا باز کردن یک حساب پسانداز!