نظم و انضباط بر خلاف تصور بسياري از والدين، امري اكتسابي (یاد گرفتنی عوامل تأثیرگذار) است كه در بسياري از موارد كودكان از والدين، خواهر، برادر و در درجه بعد از معلم خود الگوبرداري ميكنند. براي ايجاد نظم در كودك بايد آموزش هاي مقدماتي متفاوتي صورت بگيرد. به عنوان مثال والديني كه خواهان داشتن فرزندي […]
نظم و انضباط بر خلاف تصور بسياري از والدين، امري اكتسابي (یاد گرفتنی عوامل تأثیرگذار) است كه در بسياري از موارد كودكان از والدين، خواهر، برادر و در درجه بعد از معلم خود الگوبرداري ميكنند. براي ايجاد نظم در كودك بايد آموزش هاي مقدماتي متفاوتي صورت بگيرد. به عنوان مثال والديني كه خواهان داشتن فرزندي منظم هستند بايد در وهله اول به آن ها آموزش رعايت حقوق ديگران، رفتارهاي درست و نادرست و نحوه تشخيص اين دو گونه رفتار و… را بدهند و در مرحله بعدي بعد از جا انداختن مفاهيم و الگوهاي متفاوت رفتاري، نظم را شكل يافته در فرزندشان مشاهده كنند.
اگر شما جزو والديني هستيد كه فرزند بينظم و انضباطي داريد ابتدا به دقت بررسي كنيد كه نظم در فرزندتان را با چه الگويي قياس كردهايد. زيرا والدين بايد مد نظر داشته باشند كه خلق و خو، روحيات و سطح نظم و انضباط در كودكان بسيار متفاوت است و هر كودک به سبک خودش داراي نظم است. شايد شما بيش از اندازه سختگير هستيد و كوچک ترين بينظمي را به نامنظم بودن فرزندتان در تمام جوانب زندگي تعميم ميدهيد.
- راهكارهاي زير به والدين كمک ميكند تا در عين بودن الگوي رفتاري مناسب، نظم و انضباط را به تدريج و با آموزش در فرزندشان به وجود آورند.
1) هرگز در برابر بينظميهاي فرزندتان تسليم نشويد.
بسياري از والدين بعد از ابراز خشونت و نارضايتي خود از بينظمي كودک به سرعت شروع به بازسازي و نظم بخشيدن به شرايط ميكنند و اين عمل را در حال نصيحت كردن و توصيه به نظم و انضباط و تكرار جملات يكسان درباره فوايد نظم و انضباط انجام ميدهند. در حاليكه دقيقا رفتار شما نشان دهنده تسليم شدن در برابر بينظمي و به نوعي پذيرش اين شرايط و نااميدي از بهبود وضعيت است. شما با اين كار خود اين پيام را به فرزندتان ميدهيد كه من چون تحمل بينظمي را ندارم و در مقابل آن كم طاقتم خودم به شرايط، نظم ميبخشم و وقتي كودك اين پيام را از شما دريافت ميكند هرگز در پي بهبود وضعيت و اصلاح خود برنميآيد.
2) در مقابل بي توجهي فرزندتان نسبت به ايجاد نظم براي او محروميتي در نظر بگيريد.
كودك بايد دريابد كه در مقابل پيامدهاي ناشي از رفتارهاي خود مسئول است و نميتواند با بياعتنايي از كنار آن ها بگذرد. البته يادتان باشد كه نوع محروميت بايد به دقت انتخاب شود و با خطايي كه كودك انجام داده مناسبت داشته باشد.
3) آرامش خود را حفظ كنيد.
هرگز در مقابل بينظمي فرزندتان از كوره درنرويد. از فرياد زدن خودداري كنيد تا به او ياد دهيد كه در مقابل شرايط بدي كه او بهوجود آورده است، كنترل خودتان را از دست نميدهيد و همچنان منطقي رفتار ميكنيد. اگر احساس كرديد كه او از شرايط اخلاقي شما سوءاستفاده ميكند، قهرهاي كوتاه مدت و بيتوجهي به او را بکار بگیرید.
4) تغييرات مثبت كودک حتي اگر اندک هم بود تعريف كنيد.
اگر در فرزندتان علائم بهبود نظم را مشاهده كرديد از تمركز روي جنبههاي منفي بكاهيد و بار جملات خود را مثبت و از تهديد كردن خودداري كنيد.
5) از انتقاد مكرر خودداري كنيد.
در شرايطي كه فرزندتان توجهش به سمت شماست از عملكردش انتقاد كنيد. ولي اين روند را بهطور مكرر انجام ندهيد تا اثر مثبت آن از بين برود.
6) هرگز به فرزندتان بابت منظم بودن رشوه ندهيد.
بين رشوه و پاداش تفاوت قائل شويد و به فرزندتان براي منظم بودن و مجبور كردن او به جمع كردن وسايل يا مرتبكردن كمد رشوه و باج ندهيد.